| |
[I][B][align=center]Σπασμένα κατάρτια
αγάπης κομμάτια
Να τα μαζέψω δεν μπορώ
και κάθε μέρα απορώ
Γιατί σ’ αγάπησα…
Όλη η σκέψη μου είσαι, εσύ
Είσαι βοριάς και νότιας
σε κάθε ταξίδι
Φουρτούνα μου, εσύ
Βυθισμένα καράβια
Χιλιάδες ναυάγια
Όνειρα άδεια
τριγυρνούν μεθυσμένα
στο δικό σου βυθό
Ένα ποτήρι ακόμη θα πιω
δηλητήριο η αγάπη που ζω
και κάθε μέρα απορώ
Γιατί σ’ αγάπησα…[/align][/B][/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
