[I]Αυτά που περισσέψαν απ' τη λύπη
τα έκανα καινούργια μου χαρά
και μια ζωή που με εγκαταλείπει
της άλλαξα ελπίδα και φορά
τα όνειρα που αφήνω στο τραπέζι
μαζί με τα καινούργια μου κλειδιά
με μια συνήθεια πάλι που με παίζει
και τίποτα δε μένει στα κρυφά
[B]Ξυπνώ στο φως
βλέπω αλλιώς
δε με αγγίζει άλλο αυτός ο χωρισμός
ήταν απλά εγωισμός
και ξεθυμένει λίγο - λίγο ο θυμός
ξυπνώ στο φως
δεν είμαι αυτός
που κάποτε ήταν για σένα ο Θεός [/B]
Αυτά που περισσέψαν απ' τα λόγια
ρολόγια που μετράνε υπομονή
κλεισμένα είναι τώρα στα υπόγεια
μαζί με το παλιό μας το κρασί
κι ο χρόνος που φιλτράρει τις ανάγκες
πολύτιμος σαν μια παραβολή
μ' αισθήματα που γίνονται χιλιάδες
και χάνονται στου πλήθους τη βουή [/I]
