Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η βαλίτσα -ε-
 Βγαλμένο μέσα από την ίδια τη ζωή...
 

Στη σοφίτα μιά βαλίτσα
είναι τοποθετημένη
από τα πολλά τα χρόνια
είναι κάπως σκονισμένη !

Ξεχασμένη η βαλίτσα
στέκεται και με θωρεί
χέρι δεν την έχει αγγίξει
σκέπτεται, μα συγχρόνως απορεί !

Κάποια χρόνια η βαλίτσα
εκουβάλησε ελπίδες
πού ναυάγισαν, χαθήκαν
χάρισαν μόνο ρυτίδες !

Νέοι τότε ξεκινώντας
θαρραλέοι με ζωηράδα
βάλαμε τα υπάρχοντά μας
φεύγοντας από την Ελλάδα !

Να δουλέψουμε σκληρά
αποχτώντας λίγο χρήμα
"να επιστρέψουμε συντόμως
το όνειρό μας, μα τι κρίμα !

Πέρασε ο πρὠτος χρόνος
"τον διαδέχθηκε ένας άλλος
σύν τον χρόνο τον καινούργιο
ο Γολγοθάς μας ποιό μεγάλος !

Φυλακισμένο στην καρδιά σου
το όνειρο είχε παραμείνει
να φορτώσεις τη βαλίτσα
η Αμερική πίσω να μείνει !

Μα τα όνειρα κοστίζουν
πάντα λίγο ακριβά
αναλόγως πώς τα φέρει η ζωή
κατ᾽ ευχήν ή όλα στραβά !

ψυχραιμία εσύ δεν χάνεις
συνεχίζεις να ελπίζεις
και τους στόχους πού είχες βάλει
τώρα ακόμα υποστηρίζεις !

Μα τα χρόνια παρελαύνουν
μανεκιέν σε πασαρέλα
μα η μάνα δακρυσμένη,λέει
"απαράτα τα κι έλα" !

Άς δουλέψουμε λιγάκι
τώρα υπάρχει οικογένεια
τα έξοδα πληθαίνουν,ποιό
μεγάλη του μυαλού πλέον η έννοια !

Τώρα υπάρχουν υποχρεώσεις
από παντού είσαι δεσμευμένος
τη βαλίτσα σου θυμάσαι
νοιώθεις απογοητευμένος !

Κι αποσύρεται η νιότη
με ελαφρά πηδηματάκια
κι η επιστροφή σου μοιάζει
με αθώα ψεματάκια !

Εκκαθάρηση θα πρέπει
στη σοφίτα γιά να κάνεις
τώρα δίλημμα μεγάλο
τη βαλίτσα πού θα βάνεις !

Την αγκαλιάζεις τη χαϊδεύεις
με βαρύ αναστεναγμό
αυτή δακρύζει γιατί νοιώθει
της καρδιάς σου τον καημό !

"Δεν σου χρειάζομαι εγώ πλέον
πάρε με και πεταξέ με
πίσω εσύ δεν επιστρέφεις
από τη σκόνη απαλλαξέ με" !

Πρέπει εσύ να την πετάξεις
μα με κλάμα γοερό
την αγκαλάζεις και της λές
"μα βαλίτσα δεν μπορώ"!

Μιά ηλιόλουστη ημέρα
έγινες η συνοδός μου
των ονείρων ,της ψυχής μου
της ζωής ο οδηγός μου !

Πώς εγώ να αποφασίσω
κι εσένα να πετάξω??
τότε θα έπρεπε βαλίτσα
ίσως εμένα να αλλάξω !

Μήνες πάνω στη σοφίτα
κάνοντας μου εσύ παρέα
μέχρι πού θά ᾽ρθει το τέλος
κι η ημέρα η τελευταία !

Εγώ θα είμαι γερασμένος
κι εσύ θα έχεις πιά παλιώσει
το ταξίδι και των δυό μας
θα πλησιάζει να τελειώσει !

Αυτή όμως τη φορά
το ταξίδι θα διαφέρει
δεν θα είμαι εγώ εκείνος
πού θα σου κρατά το χέρι !

Και επιστροφή δεν θα είναι
δεν θα χρειαστεί εισητήριο
εσύ θα είσαι γιά σκουπίδια
κι εγώ γιά το ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟ !!





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Πρέπει να ξέρεις ν'αγαπάς,για να λές σ'αγαπώ !
 
Ορφέας
03-10-2007 @ 21:55
"ψυχραιμία εσύ δεν χάνεις
συνεχίζεις να ελπίζεις
και τους στόχους πού είχες βάλει
τώρα ακόμα υποστηρίζεις !"

Η αισιοδοξία που λέγαμε και πριν!!

Πολύ ωραίο Ελένη!!

Την καληνύχτα μου..!
Ντι Ντι
04-10-2007 @ 00:50
με συγκινησες πρωι πρωι, πολυ ωραιο Ελενα και μη χανεις τις ελπιδες, ποτε δεν ξερεις τι κρυβεται στο αυριο ::hug.::
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
04-10-2007 @ 00:55
Δυστυχως στον δικο σου δρομο, την δικη σου διαδρομη, αν κοιταξεις γυρω σου θα δεις κι αλλους, αμετρητους, με τον ιδιο καημο...Υπεροχο ποιημα...Καλημερα Κυρια !!!!!!!!
Μαρία Χ.
04-10-2007 @ 04:27
Me sigkinises ki emena Elenitsa mou.. aggizei toso bathia to poinma sou.. mazi mas eisai omos.. edo sthn patrida.. ekei dnladi.. giati ki ego.. Dania eimai akomi !!! Xa.. xa.. xa.. filia koymparoula mou !!! ::love.:: ::hug.:: ::kiss.::
ΛΕΩΝ53
04-10-2007 @ 05:48
Γεια σου γλυκειά μου Ελενα. Μου 'λειψες.
Πολύ συγκινητική .....η βαλίτσα σου.... ::up.::
ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ
04-10-2007 @ 05:55
΄Ετσι κι αλλιώς η πατρίδα είναι κάτι που το κουβαλάμε Ελένη, γι΄αυτό κάνε τη διαδρομή σου αισιόδοξα η αγάπη
της πατρίδας είναι μαζί σου και η αγκαλιά της σε περιμένει. ::love.:: ::up.:: ::hug.::
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
04-10-2007 @ 06:01
....σε μια βαλίτσα της ψυχής μου φυλακή
πως να χωρέσει μια ολόκληρη ζωή; ::sad.::
AETΟΣ
04-10-2007 @ 08:04
Mιά βαλίτσα απ΄ τήν ντουλάπα
μού φωνάζει κάθε μέρα
πάρε με νά πάμε Ελλάδα
θά μέ σκάσεις εδώ πέρα.....

Καλημέρα Ελενα αληθινό τό ποιημά σου...
::smile.:: ::hug.::
poetryf
04-10-2007 @ 10:38
Koumpara...anatrixiasa!!! ::cry.:: ::whist.::
Spartinos
04-10-2007 @ 11:55
ΥΠΕΡΟΧΟ ΕΛΕΝΗ
ΜΠΡΑΒΟ ::up.::
CHЯISTOS P
04-10-2007 @ 12:12
Μια βαλίτσα γεμάτη πόθους, στα αζήτητα !... Τι τραγικό !

Έλενα, συγκλονιστικό το ποίημά σου !
margatsif
04-10-2007 @ 13:32
Καταπληκτικό ποίημα! Είναι αλήθεια παράξενο το πως δενόμαστε με κάποια πράγματα.
elena351
04-10-2007 @ 22:46
Ορφέας : Μόνο η ελπίδα μένει......
Ντι ντι : Αυτό το αύριο μας κρατάει!!!
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ: Το ξέρω πὠς υπάρχουν πολλοί στον ίδιο παρανομαστή.
Diogenis: Πάρε μιά αγκα - λίτσα !!
Μαρία Χ : Το ξέρω κουμπαρούλα μου πώς είμαι μαζί σας(γιατί ποτέ δεν έφυγα) ::love.::
ΛΕΩΝ 53 : Ηλία μου κι εμένα μου έλειψες,σέυχαριστώ που με διάβασες!!
ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ:Κι αυτό είναι σίγουρο γιατί την ψυχή μου την άφησα πίσω ...εκεί στην πατρίδα μου!!
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ: Κι όμως Διαμαντή μου χωράει αν προσπαθήσεις!!
ΑΕΤΟΣ:Έτσι είναι Φάνη......σ´ευχαριστώ!!
poetryf:Κουμπαρούλα .............φιλάκια!!
spartinos:Νά᾽σαι καλά , σε ευχαριστώ.
CHRISTOS P:Κουμπαράκο μου τα σέβη μου!! ::theos.::
margatsif:Πραγματικά αυτή είναι η αλήθεια!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο