Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131616 Τραγούδια, 269645 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κάποτε σταματούνε οι φωνές
 ένα πέρασμα και μια καλησπέρα. Αφιερωμένο στον ανθρακωρύχο και τα σκαλίσματά του.
 
Κάποτε σταματούνε οι φωνές.
Μανταλοκλειδώνουνε τα υστερικά περάσματα
από τις χορδές.
Καμπανιστός ο ήχος του ατσάλινου ρόπτρου τους
όσο απελπισμένα κι αν χτυπά
με βεβιασμένες κινήσεις
άγριες
απελπισμένου ζώου
κανείς το μάνταλο δεν αγγίζει.
Ακούς με φόβο μα δεν ανοίγεις.
Νιώθεις το θυμό του μα δεν ζαρώνεις.
Έτσι σταματούνε οι φωνές.
Τις κλειδώνεις από μέσα ώσπου να εξαντληθούν.
Ο απόηχος του ρόγχου
όχι του επιθανάτιου, όχι,
της γέννησης σαλεύει και σταματά.
Αιώνια μωρό που δε μιλά
ουρλιάζει μόνο.
Μην απασφαλίσεις το μάνταλο.
Μη δροσίσεις τις χορδές.
Μόνο έρημους κόκκους άμμου
που σχηματίζουν θύελλα κέρασέ τες.
Άμμο
Θύελλα
Δίψα.
Διψασμένη αμμοθύελλα σε καταπίνει.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Κατακόκκινοι θρυμματισμένοι κρύσταλλοι
      Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Κάθε μέρα με χάνω http://www.asterotropio.blogspot.com/
 
spil †
04-10-2007 @ 17:15
"Ο απόηχος του ρόγχου
όχι του επιθανάτιου, όχι,
της γέννησης"

Βαθιά τομή ! Μπράβο σου Τζένη !! ::up.::
foteinos
04-10-2007 @ 18:29
άμμο, θύελλα, δίψα ... όλα μαζί ε? αστεροτρόπιο ::love.:: ::smile.::
mikrimagissoula
04-10-2007 @ 19:01
Κάτι μου λέει οτι μου τη χρώσταγες αυτή την προσγείωση Τζενάκι...
κομμάτια λέμε...
ας είναι... ::kiss.::
Αστεροτρόπιο (Jeny)
05-10-2007 @ 02:28
Ή τίποτα ή όλα μαζί.
Καλημέρα κι ένα ευχαριστώ. ::love.::
balistreri
05-10-2007 @ 04:10
οι φωνές δεν σταματάνε ποτέ ρεεεεεεεεεεεεεεεεεε!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο