| |
Σήμερα ξύπνησα χλωμός , δίχως να έχω διάθεση,
σε ένα μνημόσυνο βουβός , χωρίς συγκατάθεση.
Στέκομαι άσκοπα μ' ένα δίσκο, εσένα κοιτάζω,
μα ποια την δύναμη δεν βρίσκω, για να σε πιάσω.
Με μάτια πλημμυρισμένα από ενοχές , μα δεν στο λέω,
κοιτάζονταν επίμονα τις πληγές , που ακόμα κλαίω.
Και ο χρόνος τελείωσε γρήγορα , σε στιγμές πανικού
τελειώνοντας πολύ σύντομα , το πάθος του τρελού.
Μια κραυγή που έσπασε τα εύθραυστα μου όνειρα...
Ένα δίλημμα του ανέμου κατά που να πάει...
Του χαμένου μου κόσμου τα άοσμα αρώματα...
Στο βυθό τι ψυχής μου πετάει...
Με άδειο μυαλό και σκέψη , στραμμένος στην τηλεόραση.
Οι μελαγχολικές Κυριακές πότε τελειώνουν?
Κι ώρα έχει πάει 12 και ακόμα και ακούω για ενόραση
Σε έναν κοσμο που όλοι μαλώνουν...
Μια κραυγή που έσπασε τα εύθραυστα μου όνειρα...
Ένα δίλημμα του ανέμου κατά που να πάει...
Του χαμένου μου κόσμου τα άοσμα αρώματα...
Στο βυθό τι ψυχής μου πετάει...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
