stixoi.info: Στον Άγνωστο θεό

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Στον Άγνωστο θεό

Θέλετε να ανοίξουμε ανήσυχους δρόμους; Θέλετε να ψάξουμε στο άγνωστο; Με ρότα μόνο την αγνή ανησυχία; Πάμε... μάλλον προς τα κει...

[I]Mην το διαβάσετε χωρίς να ακούτε παράλληλα τον Dim Angel (σχόλιο)
Dark Hope Theme (BETA) Chapters I,II,III[/I]

Μπρος στον άγνωστο εχθρό του ποιος γονάτισε;
Τον κρυμμένο εαυτό του ποιος συνάντησε;
Μες το θυμωμένο πλήθος ποιος παράκουσε;
Η καρδιά μου που κτυπά για μια ιδέα.
"Φύγε" είπε η παρέα.
"Χωρίς όνομα είσαι πέτρα μες το χώμα.
Σαν τον ίσκιο σε κατάπινε το γιόμα."

Χρώμα είχε τ' όνειρό μου κι ο Νταλί
παραμόρφωσε λιγάκι τη μορφή
τ’ όνειρο έγινε εφιάλτης δυστυχώς
παραμόνευε κι ερχόταν σαν αχός.
Κάλεσα τα κύτταρά μου τα ανήμπορα
βρέθηκα στον ουρανό μου και στ’ απίστευτα.

Αχ Μορφέα στην αγκαλιά σου πάντα νύσταζα
μα ξεπλήρωνα τα χρέη και πλησίαζα
έρχομαι κρυφά και φεύγω σα ληστής
άγγιξε τo όνειρό μου να με δεις.

Πρώτη Αρχή εγώ μακριά σου παρασύρθηκα
μα την ώρα που σ’ αρνιόμουν σε θυμήθηκα.
Ποιος στον άγνωστο θεό του κοντοστάθηκε;
Τον Αιώνα ποιος τον είδε και δε δάκρυσε;

Δώδεκα οι μαθητές και τους ζωγράφιζα
τρεις Μαρίες με κυκλώναν’ και γονάτιζα
κι άλλες δυό γίνανε πέντε ευτυχώς
και διαλύθηκε της νύχτας ο αχός.
Είν' Εκείνη... τ’ όνομά της δε χρειάστηκε
σα γυναίκα από τη μέρα εξουσιάστηκε
σ' ένα δρόμο που δεν έχει επιστροφή
"πάμε" είπε μάλλον προς τα κει…

Σ’ ένα δείπνο μυστικό, ψωμί δεν έφαγα
σα ζητιάνος της σοφίας αύρα γεύτηκα.
Θα μου πουν για την ιδέα το πρωί
τα μαλλιά μου θα χτενίζω ως την αυγή.
Και μ’ αυτά ίσως σκουπίσω την ντροπή
ξέχασα τον εαυτό μου και τη μυστική ατραπό μου
τ' όνειρο το αληθινό μου, σύμβολο ιερογλυφικό μου.
Μα τον άγνωστο θεό μου τον θυμήθηκα
κώνειο η ζωή κερνούσε, τον αρνήθηκα
τρεις φορές της προδοσίας η φωνή
πάντα ο λόγος προφητεύει τη σιωπή.

Τέλος θα βάλω εγώ στην προδοσία
αναζητώ εκ νέου... μια ουσία...
σε ένα δρόμο που οδηγεί σ’ ένα δρυμό
στης ψυχής τον ξεχασμένο οδυρμό.
Μα ελάτε πάμε όλοι προς τα κει
ίσως βρούμε μες το χώμα το κλειδί.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 16 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Συλλογή Άχραντη Κατηγορίες Φιλοσοφικά Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Εμπνευστείτε κι αφήστε τους άλλους να ανησυχούν.

Θεοδώρα Μονεμβασίτη 08-10-2007 @ 16:03	Dim Angel http://www.musicwave.gr/el/members/member_info.asp?cat_id=2&id=884&count=0&show=m
Θεοδώρα Μονεμβασίτη 08-10-2007 @ 16:03	♫ WWW.MUSICWAVE.GR/MUSICMONEMVASITI WWW.MUSICWAVE.GR/MONEMVASITI
Θεοδώρα Μονεμβασίτη 08-10-2007 @ 16:04	socrates 08-10-2007 @ 22:11 Καντήλι, δισκοπότηρο χρυσό, αρτοφόρι. Άγια λαβίδα και ιερή από λαμινάρια. Μπροστά στην Πύλη δυο δαιμόνοι σπαθοφόροι και τρεις Αγγέλοι με σπασμένα τα κοντάρια.
Θεοδώρα Μονεμβασίτη 08-10-2007 @ 16:04	marakos 08-10-2007 @ 22:47 ::yes.::
Θεοδώρα Μονεμβασίτη 08-10-2007 @ 16:43	Ανήσυχους δρόμους ανοίγω... προσοχή... γίνονται έργα... ::censo.::
katia 08-10-2007 @ 21:49	οκ Θεοδωρα, οτι πεις. Δε το διαβαζω πριν ακουσω.. Με αναγκαζεις σχεδον να παω για υπνο μετα απ' αυτο. Οχι που σχεδον ξημερωσε... χαχαχα! Αυριο θ' ακουσω , θα σε διαβασω και τα λεμε.... Μεχρι τοτε, μια καλημερα που εχω και καιρο να στη πω.. και πολλα φιλια ::smile.::
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ 09-10-2007 @ 02:12	Τι έγραψες πάλι βρε Θεοδώρα! με κούφανες. ::up.::
ΑΙΟΛΟΣ 09-10-2007 @ 04:24	Μου άρεσε πολύ Θεοδώρα.. Καλημέρα.. ::smile.::
Θεοδώρα Μονεμβασίτη 09-10-2007 @ 04:47	Κι εγώ τώρα διάβαζα το δικό σου φίλε Αίολε... Ωραίο. Καλή συνέχεια να έχουμε... Σημασία έχει να είμαστε όρθιοι. Διαμαντή εγώ σε προειδοποίησα να ακούς μουσική την ώρα που θα το διαβάζεις. Αστειεύομαι.
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ 09-10-2007 @ 04:40	Μαχαιρι κρατας Κυρια μου. Καλημερα !!!!!!!
Θεοδώρα Μονεμβασίτη 09-10-2007 @ 04:52	Ντέρο, το σεβασμό μου.
EΡΩΤΙΚΟΣ 09-10-2007 @ 05:03	::love.:: ::love.:: ::love.::
balistreri 09-10-2007 @ 05:15	ε, πες τον να γνωριστούμε να μην είναι άγνωστος...
agrampeli 09-10-2007 @ 08:09	Τέλος θα βάλω εγώ στην προδοσία αναζητώ εκ νέου... μια ουσία... σε ένα δρόμο που οδηγεί σ’ ένα δρυμό στης ψυχής τον ξεχασμένο οδυρμό. Μα ελάτε πάμε όλοι προς τα κει ίσως βρούμε μες το χώμα το κλειδί. όμορφο Δώρα ::love.:: ::hug.:: ::kiss.::
Helene52 09-10-2007 @ 08:11	Τέλος θα βάλω εγώ στην προδοσία αναζητώ εκ νέου... μια ουσία... σε ένα δρόμο που οδηγεί σ’ ένα δρυμό στης ψυχής τον ξεχασμένο οδυρμό. Μα ελάτε πάμε όλοι προς τα κει ίσως βρούμε μες το χώμα το κλειδί ΟΜΟΡΦΟ ::hug.:: ::theos.:: ::up.::
iptamenos_gatos 09-10-2007 @ 20:02	Σ’ ένα δείπνο μυστικό, ψωμί δεν έφαγα σα ζητιάνος της σοφίας αύρα γεύτηκα. Θα μου πουν για την ιδέα το πρωί τα μαλλιά μου θα χτενίζω ως την αυγή μπραβο σου !!!!!! ειλικρινα θεσπεσιο !!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο