Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271253 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Πλακιάς
 
Το φαράγγι, ο Πλακιας, ήταν η αιτία…….
Και εγώ,
που Βιάστηκα να σε οδηγήσω σε ομορφιές
όμως αυτές σκόνταψαν,
και χάθηκαν στα βάθη του γκρεμού…
Αναπολώ τη πτώση εκείνη, την ερωτική,
που χαρίστηκε σε χρόνους τραγικά γρήγορους, πάνω στις πέτρες….
Τώρα οι εμμονές με χρήζουν μανιακό ζωγράφο,
που ψάχνει τη λύτρωση του τσαλαπατώντας παλέτες,
μέχρι να αποτυπώσει το χρώμα της ρακής
και εκείνο το πορφυρό της πέτρας…



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005
poli omorfo eikona
Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005
…να αποτυπώσει το χρώμα της ρακής...Πολύ όμορφο!!! Μακάρι να ήταν όλα τόσο διάφανα και να μη δίναμε σε όλα χρώματα…Mερικές φορές χρειάζεται και αυτό....το έχουμε ανάγκη ....Ίσως φίλε μου...τελικά...να το κάνουμε αμυντικά...για να κρύβουμε στην εντονότητα κάποιου ή κάποιων χρωμάτων τη γύμνια μας η οποία και μας φοβίζει να την εκθέσουμε....Μακάρι πάντως να ήταν αλλιώς κάποιες στιγμές....Φιλικά...Millie
Δαρεία
09-02-2007 @ 11:59
Εσύ σκόνταψες. Έγω έπεσα. Αναρωτιέμαι αν θα ΄ρθεις να με σηκώσεις..

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο