Ανδρομάχη
10-10-2007 @ 04:33 | Μπραβο σου Μαρια!
| |
EΡΩΤΙΚΟΣ
10-10-2007 @ 06:01 | ::up.:: ::love.:: | |
CHЯISTOS P
10-10-2007 @ 06:22 | Μαράκι καλημέρα ! Μας μεταφέρεις τις εμπνεύσεις σου !
Δικό σου :
Ποιος διαφεντεύει της ζωής μας το ποιόν
που τόσο ξέμακρο, μα τόσο μέσα στέκει ;
που είναι άϋλο της σκέψης προϊόν
κι όμως μας καίει σαν ανέλεγκτο φυσέκι ;
Δεν σου προσφέρει σιγουριά ούτ’ η στιγμή…
κι όταν θα ‘ρθεί, ποτές σου δεν θα σε ρωτήσει,
θα καταλύσει της ψυχής σου την πυγμή,
και σε χορό σ’ ένα ταψί θα σε γυρίσει...
Θα μπει σαν πέπλο σου μπροστά σου κυνικά
-- “Με λένε Έρωτα”, θα πει, “και ανιχνεύω
χαμένους πόθους σου, που ζεις πλατωνικά
και στην καρδιά σου ανεξίτηλα σμιλεύω.”
Έτσι θα μπει μέσα στο βιός σου θαρρετός
σαν απροσδόκητος και ξένος επισκέπτης
και θα γνωρίσεις πως ο άγνωστος αυτός
είν’ ο επιλήσμονας των πόθων σου καθρέφτης !
......
Μα τ’ είναι ο Έρωτας ο μέγας (π)οδηγός ,
που στα ποιήματα τους στίχους κατακλέβει ;
Να ! μια ανάσα, μία σκέψη κι ένα φως
που τα αισθήματα αιώνια θα παιδεύει..
…και ένας άϋλος κι απέραντα κρυφός
που ανελέητα τις τύχες μας κουρσεύει…
::love.:: | |
Μαρία Χ.
10-10-2007 @ 06:26 | Σου απάντησα στην απάντηση καλέ μου ! ::kiss.:: ::kiss.:: ::kiss.::
Άϋλα δική σου ! Χα, χα... | |
ΚΡΙΤΙΚΟΣ
10-10-2007 @ 06:31 | ::up.:: ::yes.:: :
Μα δεν υπάρχει πιο μεγάλη συμφορά
Απ' ό,τι έζησα.. προτού να σ' ανταμώσω...
| |
elena351
10-10-2007 @ 06:59 | Κουμπαρούλα μου πώς ;;;;να σχολιάσω έπειτα από τέτοιο αριστούργημα;;;;;;Με τσάντισες βρρρρ για τἀ γαπημένα μου!! ::love.:: ::kiss.:: ::hug.:: | |
iokasth
10-10-2007 @ 07:35 | Θ α υ μ ά σ ι ο !!!
Ν. | |
agrampeli
10-10-2007 @ 07:48 | Έλα και πάρε την στερνή μου τη χαρά
Στέκω ανήμπορη μια σπίθα να σου δώσω
Μα δεν υπάρχει πιο μεγάλη συμφορά
Απ' ό,τι έζησα.. προτού να σ' ανταμώσω...
θαυμάσιο ::yes.:: ::up.:: ::love.:: | |
 |
