| |
[align=center]Τότε που οι νεράιδες,πετούσαν στους αιθέρες
τότε που οι άγγελοι μιλούσαν στις μητέρες
υπήρχε ένα πλάσμα εξαίσιο,ξεχωριστό απ'τα άλλα
ήταν μια μάγισσα όμορφη την οδηγήσαν στην κρεμάλα...
Χάρισε μου ένα χάδι
ρίξε τους καημούς μου στο σκοτάδι
βάλε να πιω της αγάπης το λάδι
κι ας μου αφήσει το σημάδι...
Δεν υπήρχε όμοιος κανείς να την νικήσει,
όλους στα σκαλοπάτια του έρωτα τουςείχε οδηγήσει
όταν στους δρόμους περπατούσε
σ'όλο το πλήθος έκσταση δημιουργούσε...
Χάρισε μου ένα χάδι
ρίξε τους καημούς μου στο σκοτάδι
βάλε να πιω της αγάπης το λάδι
κι ας μου αφήσει το σημάδι...
Λόγια δεν υπάρχουν να την περιγράψουν
δεν είναι οι λέξεις αρκετές την αλήθεια για να γράψουν
τέτοια απέραντη ομορφιά εχάθει στους αιώνες
την είδαν μόνο χωρικοί που ζουν στους αμπελώνες...
Χάρισε μου ένα χάδι
ρίξε τους καημούς μου στο σκοτάδι
βάλε να πιω της αγάπης το λάδι
κι ας μου αφήσει το σημάδι...
Με μια λέξη της,τα πάντα προσκυνούσαν
τα δυο της μάτια άρνηση ποτέ τους δεν ακούσαν
με ένα της άγγιγμα,οι νεκροί σηκωνόταν
την πέρναγαν κόρη του Θεού και ο Σταυρός γινόταν...
Χάρισε μου ένα χάδι
ρίξε τους καημούς μου στο σκοτάδι
βάλε να πιω της αγάπης το λάδι
κι ας μου αφήσει το σημάδι...
Οι χωρικοί την κρέμασαν σε ένα δέντρο
που ένας μαραγκός το είπε Κέδρο
έγινε χρυσός σε κάθε ίνα
το όνομα της μάγισσας ήτανε Χριστίνα...[/align]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
