Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132756 Τραγούδια, 271251 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Στις μεγάλες αγάπες της κάθε μέρας
 σ'οσους συναντησα τυχαια στη ζωη μου κ ανταλλαξαμε μονο λιγες ματιες.σ'αυτους που εφτιαξαν το κεφι μου μια μερα και με πονεσαν καποια νυχτα. σ'εκεινους που δε θα δω ποτε ξανα,αλλα τους οφειλω κατα καποιο τροπο.στους αντρες που εριξα μονο μια παιχνιδιαρικ
 
το τραγουδι μου ειναι για τους αντρες που ειδα και σχεδον αγαπησα
μονο απ'το βλεμμα και την αυρα τους
ολους εκεινους που συναντησα στο δρομο
αυτους που συγκρατω πια μονο το ονομα τους το μικρο 'η των ματιων τους το χρωμα
οσους για μια στιγμη ανταμωσα κι υστερα προσπερασα
οι ευκαιριες που εχασα,οι ερωτες που ξεχασα
τα ονειρα που εκανα,οι ενοχες που ενιωσα
καποιοι που δε θα δω στη ζωη μου ποτε ξανα
κι αληθεια τους νοσταλγω
γιατι ειναι απλως αδυνατο να τους ξαναβρω
δε θελω ομως τιποτα αλλο απ'αυτους
μου αρκει το τιποτα που ανταλλαξαμε
και το συμπαν που νιωσαμε ο ενας για τον αλλον
μικρα λευκα μου ονειρα...


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005
η ματια και ειδα το θαυμασμο...
Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005
... διάβασα τη σκεψη σου και σου αφιερώνω ένα παλιό μου προβληματισμό που κάποτε έγινε ποιηματάκι ΕΥΑ Είναι παράξενες οι γυναίκες,Παράξενα λόγια, βαμμένες βλεφαρίδες, ανορθόδοξοι έρωτες… ,Οι στροφές των ιδεών τους, θυμίζουν το τελείωμα ενός ιππόκαμπου, Είναι παράξενες οι γυναίκες, και τα νερά βαθιά. Προκλήσεις, πνιγμοί, σπανίως σωτηρίες. Πεδιάδες αισθημάτων, βουνά απογοήτευσης…. Ένα μακροβούτι, η κοινή μας σκέψη….μια ασφυξία το αποτέλεσμα. πως καταφέρνουμε αλήθεια, και βγαίνουμε ζωντανοί; ποιος προλαβαίνει τους αφανισμούς, και ποιος μας δωρίζει νέες ζωές; Είναι παράξενες οι γυναίκες, και εμείς τα μήλα στα χέρια τους, κάθε μας επαφή μαζί τους, είναι οι δαγκωματιές, που στο τέλος μετράμε στα κορμιά μας.... Yianni
Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005
einai toso euharisti i ais8isi oti mporeis na fereis se tetoio simeio amihanias kapoion,pou nio8o ligo enohi.ehei omos poli endiaferon auton to paihnidi.einai k poli egoistiko tautohrona.k eimaste paraxenes ali8eia...de me katalavaino apolita...zoi
Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005
...μακρυά απο ενοχές. Προς θεού ή όπου). Απλώς, απάντησα σε κάτι που με ακούμπησε -μερικώς- με κάτι που ευελπιστώ να σε ακούμπησε (το-ελάχιστον μερικώς επίσης). Όσο αφορά τις γυναίκες, η άποψη μου παραμένει ακριβώς ίδια. Φιλί Yianni
Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005
Κάποια στιγμή συζητούσα με έναν φίλο μου ο οποίος πάνω στη κουβέντα μου είπε: ΔΕΝ μπορώ να σας καταλάβω με τίποτα εσάς τις γυναίκες....με τίποτα όμως...όσο και αν προσπαθώ....Η απάντησή μου ήταν η εξής : Εδώ δεν μπορούμε να καταλάβουμε οι ίδιες τον εαυτό μας....πως θα το καταφέρεις εσύ λοιπόν...? Νομίζω πως αυτή είναι η μια και μοναδική αλήθεια.....Είμαι γυναίκα και όσο και αν παλεύω για να με μάθω έρχονται στιγμές που δεν μπορώ να ψυχολογήσω ούτε κι εγώ τον εαυτό μου...αυτή όμως είναι και η όλη γοητεία, πιστεύω,...και μερικές φορές αυτό είναι που αρέσει και στους άντρες , πιστεύω,...ένα μυστήριο που θέλουν να το λύσουν...Όσο για τις «ματιές» που είπε η φίλη Ζωή τόσο όμορφα...θα συμφωνήσω ότι είναι το πιο όμορφο «παιχνίδι»....Millie

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο