| |
[B]Το τριαντάφυλλο[/B]
'Ενα τριαντάφυλλο ριγμένο σε μια ερημικη εξώπορτα...
ενα τριαντάφυλλο χωρίς πέταλα... χωρίς χρώμα...χωρίς ζωντάνια,
ποιος να το πέταξε άραγε πάνω στο βρεγμένο χώμα;
Το χώμα πως εβράχηκε κι ναι τόσο ποτισμένο,
όπως το φιλί το δειψασμένο...
Η σκόνη δε με αφήνει να δώ καθαρά.
Εγώ είμαι εγκλωβισμένη μέσα στο κομμάτι που έχει την ερημική εξώπορτα...
ειμαι κλειδωμένη χρόνια τώρα μεσα εκεί χωρίς να μιλάω,
χωρίς να γελάω, μόνο πονάω...πονάω που λείπεις εσύ.
Πως πέρασαν έτσι οι μήνες, τα χρόνια, ο καιρός...
πως πέρασαν έτσι τόσα δευτερόλεπτα χωρίς το χαμόγελο και τη δροσιά σου;
Πέρασαν κ όμως τα σημάδια δεν έφυγαν ακόμη και μάλλον δεν θα
φύγουν ποτέ... όσο το θέλω, όσο το θέλεις, όσο το θέλουμε...
θα μείνουν για πάντα εκεί, να μας κοιτάζουν με τρομαγμένα μάτια
και λυπημένη καρδιά... θα εύχομαι να μη τύχει να ξαναγεννηθούν κάπου αλλού
και να σκορπίσουν πόνο.
Αυτό το απλό τριαντάφυλλο μου φερε τόσες αναμνήσεις στο μυαλό,
κ ας ήταν πεθαμένο μέσα στο άσπρο του χιονιού...
Η ευωδία του με ανέστησε στον ''υγρό τάφο'' μέσα...
Μπορεί να ήμουν μόνη αλλά ένιωθα συντροφιά...
συντροφιά απο ένα μικρό και άψυχο λουλούδι...
και να σας πω το μυστικο; όλα αυτά έγιναν στην εξώπορτα της ζωής μου...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
