| |
Τρέλλα
Αλυχτάνε απόψε τα δυο σκυλιά μου, στις δυο πλευρές μου,
γεύτηκαν άνθρωπο, τρέχει το αίμα απ΄ τις σιαγόνες τους.
Είναι ένα φάντασμα η σάρκα μου που υποφέρει,
τα κρέατά της βλέποντας να κείτονται δαγκωμένα.
Άσχημο, αλυσοδεμένο κουφάρι, πέθανες στον ύπνο σου,
εκείνο το βράδυ που φοβήθηκες, κατάγυμνο έσβησες,
βγήκαν στη γύρα τα οστά σου, τυφλά τοίχο με τοίχο,
παράφωνα κρόταλα, χωρίς βροχή να σκεπαστούν οι ήχοι.
Αναρρωτιέμαι για των ίσκιων τους διασυρμούς,
για τα κρυμμένα φονικά αναρρωτιέμαι,
απορημένη πνίγομαι στους βρόγχους μου,
χωρίς ελπίδα να σωθώ απ’ τις αλήθειες.
Καραδοκούν απόψε οι δύο δήμιοί μου, στα δυο κεφάλια μου,
σφιχτοπλεγμένα τα σχοινιά, θα γίνουν οι αγχόνες μου,
να κρεμαστούν τα σώματά μου, περίγελος του κόσμου,
όλοι να δουν το φταίξιμο να τιμωρείται, να βρουν δικαίωση.
Σιχαμερή παράκρουση, τρέμεις σαν κτήνος που του πετούν φωτιές.
Α! Μα είναι κρίμα να τρελλαίνεται κανείς πριν έρθει η ώρα του,
γιατί είναι άδικη η θλίψη του νου που πέφτει σε γκρεμούς,
το άψογο τούτο δημιούργημα σβήνει κομματιασμένο.
Αναρρωτιέμαι για της θύελλας τον τρόμο,
για τα σκοτάδια της αβύσσου αναρρωτιέμαι,
νεκρή και άγνωρη ασφυκτιώ στα μνήματα,
χωρίς ανάσες πάνω και κάτω από το χώμα.
Μ’ αποζητούν απόψε, θα γίνει η κηδεία μου,
μα είναι διασπαρμένα τα σώματα και τα άκρα μου.
Χα! Ίσως το χαίρεσαι που μ’ αφανίζεις Θάνατε,
όμως δεν πρόκειται να θάψεις όλο κι αξιοπρεπές το πτώμα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
