ψιτ-ψιτ
13-10-2007 @ 04:00 | ::wink.:: ::whist.:: ::up.:: | |
justawoman
13-10-2007 @ 04:04 | λαλίστατος ο γάτος...
τι έγινε καλέ, κατάπιες τη γλώσσα σου?
::laugh.:: | |
ψιτ-ψιτ
13-10-2007 @ 04:19 | ::yes.:: | |
Aris4
13-10-2007 @ 05:18 | βαλε κωμωδια ....
( μπαλ υστερικο αυτο , μη μου πεις !!!!!! ) ::kiss.:: | |
justawoman
13-10-2007 @ 05:26 | χα χα χα Άρηηηη ::kiss.::
παρόλο το τεθλιμένο του πονήματος (παλαιόν)
έχω δαιμονισμένα κέφια σήμερις
Ρε συ εμένα με 'φτιάχνει' το μελόδραμα
| |
Aris4
13-10-2007 @ 05:31 | Μην τ ' αφησεις να πανε χαμενα !!!!!!! ::devil.:: ::naugh.::
Στελλαααααα !! ::laugh.:: | |
justawoman
13-10-2007 @ 05:42 | όχι όχι... να εύχεσαι μόνο να κρατήσουν και μετά τις 5.00 (ώρα Ελλάδος εννοείται)
::cool.:: | |
AETΟΣ
13-10-2007 @ 06:30 | Τήν καλημέρα μου στήν ποιήτρια!
Άσε τό τεθλιμένο πόνημα,καί συνέχισε
νά κρατάς τά κέφια σου...
::smile.:: | |
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
13-10-2007 @ 07:04 | Ανοίγω την τηλεόραση
να δραπετεύσω
σ' ένα ξένο πόνο.
...δραπέτες μια ζωή Στέλλα μου άστα να πάνε. ::scare.:: | |
Denis
13-10-2007 @ 07:04 | Μα, αναρωτιέμαι, η ανάμνηση δεν είναι η φυσιολογική κατάληξη κάθε έρωτα; ::rol.:: Φιλιά στη Σαλονίκη! | |
ivikos
13-10-2007 @ 07:48 | Να εμπιστευτείς κάλλιο γλυκιά μου τους επαίτες
είναι πιο ευχάριστο κι ας τ' όνειρο λυτό,
γιατί να είμαστε για πάντα εμείς δραπέτες
οι "Χατζηνίκοι" προκαλούνε εμετό
Στελλάκι πανέμορφο , μπράβο σου "...πικρά αντίδωρα εξουσίας...." ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
AleXandros K.
13-10-2007 @ 09:13 | Έρωτας κι επανάσταση
στη φορμόλη των αναμνήσεων
Κράτα τη μνήμη σου ζωντανή Στέλλα για να μπορείς μετά να την καταγράφεις
Την καλησπέρα μου... | |
genikos
13-10-2007 @ 12:51 | Κλείνεις την τηλεόραση κι ο πόνος επιστρέφει...
Τι κάνουμε τότε;
Την ξανανοίγουμε και ζούμε την πραγματικότητά της, την ψευδαίσθησή μας, ή την κλείνουμε και ζούμε αντιμετωπίζοντας τα προβλήματά μας; | |
justawoman
13-10-2007 @ 18:19 |
Διονύση μου η φορμόλη διατηρεί τεχνητά κάτι που φυσιολογικά φθείρεται και φθίνει ακόμη και ως ανάμνηση... κι αυτό είναι κακό
Ivike και μόνο που στάθηκες να γράψεις στίχους... ::hug.::
Αλέξανδρε, έχουμε ξαναπεί για το πόσο επιλεκτικό ζώο είναι αυτή η μνήμη
Γενικέ, η τηλεόραση είναι μόνο το πρόσχημα για να μην εμβαθύνουμε στα δικά μας και ν' αποσπάμε την προσοχή μας με ξένα, άρα ανώδυνα προβλήματα... αυτό δεν είναι τρέχουσα ιδεολογία άλλωστε (και πανάρχαια επίσης "άρτον και θεάματα")
Φάνη, Διαμαντή ευχαριστώ σας
καληνύχτα στιχόπολη
::kiss.:: | |
MASTER
14-10-2007 @ 14:12 | μια ζωή δραπέτες ξένων πόνων. tv, γείτονες, συνάδελφοι...μέχρι να καταλάβουμε ότι δε χρειαζόμαστε τηλεόραση αλλά υπερηχογράφημα ψυχής, θα σκάβουμε μια ζωή τούνελ για να δραπετεύουμε. Διαμαρτύρομαι. Απαιτώ να βγει το "και" από τη φράση "έρωτας και επανάσταση"
Καληνύχτα Στέλλα! ::sad.:: | |
TAS
14-10-2007 @ 14:49 | Πώς το κατορθώνουν αυτό; Να σημαδεύουν τον ακατόρθωτο χρόνο;… ::sad.::
::love.:: | |
foteinos
15-10-2007 @ 01:03 | κουρασμένη τελευταία ε? ::love.:: | |
ΑΝΑ.ΒΑΣ.
15-10-2007 @ 02:19 | Αρκετά για σήμερα. Μην πάθω και κανένα, να δεις πως το λένε...οβερκάπως, α ναι! το βρήκα οβερτσχάιμερ! | |
 |
