Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131547 Τραγούδια, 269638 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η τεθλασμένη σου γραμμή
 Σε σένα............
 
Τη τεθλασμένη σου γραμμή ακολουθώ
τέτοια πορεία μου ‘χει γράψει εμένα η μοίρα
κι ας με οδηγεί στη σκοτεινιά και στο βυθό
είμαι εθισμένος στων φιλιών σου την αλμύρα

Της τεθλασμένης σου γραμμής τη χαρακιά
μου τη χαράξανε τα «ίσως» και τα «όχι»,
λέγαν μαζί σου η ζωή θα ‘ναι κακιά
τους λέω: «του έρωτά της μ’ έπιασε η απόχη»

Στην τεθλασμένη σου γραμμή πάμε μαζί
κι ας μας κουνά η λησμονιά μαύρο μαντήλι,
αυτός ο έρωτας που καίει και που ζει
μες στις καρδιές μας μοιάζει με άσβεστο καντήλι


13. 10. 07



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 17
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
13-10-2007 @ 16:42
ΤΕΛΕΙΟ!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
aperadosini
13-10-2007 @ 16:44
πολυ ωραιο! ::smile.:: ::smile.:: ::smile.::
elena351
13-10-2007 @ 17:02
Στης τεθλασμένης σου γαμμής το αποψινό
το πεπρωμένο εγώ τώρα πρέπει να βαδίσω
τη παγωνιά σε κάθε σου θλιμένο δειλινό
με τη γραμμή των δυό χειλιών μου θα τη σβήσω.

iviko , όπως κάθε φορά πάντα γράφεις κι ένα καινούργιο αριστούργημα!!!Σε θαυμάζω,νάσαι πάντα καλά να γράφεις!!
Κάτι κι από μένα!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ivikos
13-10-2007 @ 17:06
ΕΛΠΗΝΟΡΑ. απεραντοσυνη, με τιμά το πέρασμά σας

Έλενα, όχι και αριστούργημα,

δεκτόν το ...κάτι σου....

σας ευχαριστώ
elena351
13-10-2007 @ 17:09
iviko μου πάρτο όπως θές ...για μένα είναι τέλειο και τα τέλεια πάντα ειναι μόνον αριστουργήματα..... ::yes.:: ::up.::
iokasth
13-10-2007 @ 17:22
Θα συμφωνήσω με την Ελενα.
Όταν μας αρέσει και μας αγγίζει την ψυχή, ΝΑΙ, έτσι το ονομάζουμε..
Και το δικό σου αυτό έκανε.
Την καληνύχτα μου.
ΝεφΕλλη
ivikos
13-10-2007 @ 17:33
Ελενάκι, ΝεφΕλλάκι, πάω πάσο
οι κυρίες έχουν πάντα δίκιο
σας ευχαριστώ
καλό ξημέρωμα
Adler
13-10-2007 @ 17:38
Ακριβώς επειδή είναι τεθλασμένη –και ζαλισμένη; - διατηρείται. Αν ήταν ευθεία, κάποτε θα βαριόταν και θα έσβηνε.
Ωραίο και στο μέτρο και στη ρίμα. Για τις ανάγκες της οποίας ο έρωτας έγινε καντήλι, αλλά μάλλον είναι καμίνι όταν τον ζεις.
ivikos
14-10-2007 @ 02:08
Ρε φίλε Adler και τα καμίνια πολλές φορές προσφέρουν επιθυμητή ζεστασιά , κάψα, λάβα, κλπ να τα αποφύγουμε εντελώς;


καλή σου μέρα
justawoman
14-10-2007 @ 02:31
Τα είπε όλα ο Adler... δεν έχω να προσθέσω κάτι... προσυπογράφω
::yes.:: ::love.::
ivikos
14-10-2007 @ 02:48
Στέλλα
ολοκληρωτική άρνηση στα καμίνια;
κάτι έχει συμβεί
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
14-10-2007 @ 02:57
Άψογοι και πανέμορφοι στίχοι. ::yes.::
Adler
14-10-2007 @ 03:56
Όχι και να τα αποφύγουμε, αλλά να είμαστε σίγουροι ότι ΚΑΙ οι δυο είναι βαθιά βυθισμένοι μέσα. Να γίνουν ένα μέταλλο.
Ναι, τότε, και μόνον τότε, αξίζει

Την Kαλημέρα μου

Υ/γ
Έχετε δει τι ωραία που σμίγει ο χρυσός με τον χαλκό ή το ασήμι; Τι αποχρώσεις βγάζει; Ή πώς προσλαμβάνει άλλες αντοχές;
::wink.::
agrampeli
14-10-2007 @ 06:34
πολύ πολύ ωραίο ::yes.:: ::up.:: ::up.::
elena351
14-10-2007 @ 08:58
Adler....συμφωνώ μαζί σου...... ::up.:: ::yes.:: ::hug.::
ivikos
14-10-2007 @ 09:07
Με την δεύτερη τοποθέτηση του Adler συμφωνώ κι εγώ

ειδικά με το Υ/γ
mikrimagissoula
14-10-2007 @ 18:28
Με την πρώτη σου...με έσπασες!!!
Πανέμορφο όλο...κλασικά!!! ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο