iptamenos_gatos 14-10-2007 @ 16:32 | «γιατί ο έρωτας ν’ αργεί;»
αν ερχεται το βραδυ
κι ο ερωτας αργει
το ποιο βαθυ σκοταδι
ειναι πριν το πρωι
μαλαμας
μην φοβασε ο ερωτας δεν αργει απλως εμεις δεν καταλαβαινουμε τον ερχομο του
η δημιουργια σου εκπληκτικη και βαθυτατα ερωτικη !! | |
ivikos 14-10-2007 @ 16:37 | ιπτάμενέ μου σ' ευχαριστώ
το σχόλιό σου με υποχρεώνει
να έχεις ένα όμορφο βράδυ | |
justawoman 14-10-2007 @ 17:38 | πολύ μου άρεσε ivike
ειδικά όπως το τελειώνεις!!! | |
TAS 15-10-2007 @ 01:35 | επιτυχημένη απόπειρα.. | |
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ 15-10-2007 @ 03:02 | Τα λόγια μου σαν αποφόρια
οι λέξεις μου περγαμηνές
λένε για νιες, λένε αγόρια
που ζουν στης νύχτας το αχανές.
Αυτό μ' άγγιξε περισσότερο. ::yes.:: | |
Ανδρομάχη 15-10-2007 @ 03:55 | ::oh.::
Καλε μου....πολυ ομορφο!
Θλιμενο...αλλα ομορφο! | |
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ 15-10-2007 @ 04:52 | Μελαγχολικο και ομορφο !!!!!!!! Καλημερα !!!!!! | |
elena351 15-10-2007 @ 05:50 | διάλεξα ένα κορμί που καίει,
τους πικραμένους μες στη γη,
κι ένα παράπονο που λέει:
«γιατί ο έρωτας ν’ αργεί;»
Ισως αυτός "ο έρωτας που αργεί" να είναι και "ο τέλειος έρωτας"!!
Πολὐ όμορφο κι ερωτικό το ποίημά σου ,iviko μου!!Καλή εβδομάδα
::yes.:: ::up.:: | |
ivikos 15-10-2007 @ 08:42 | Στελλάκι το τελείωμα δείχνει αποτυχία στην πρόθεση..... συμβαίνει στη ζωή
TAS απόπειρα ναι, επιτυχημένη πως;
Διαμαντή μου σ'ευχαριστώ
Ανδρομάχη, Γιώργο, έχει θλιψη και μελαγχολία ευχαριστώ για το πέρασμα
Μαρακιαστερακι είσαι πολύ καλή
Ελενάκι προς τα κει πάει
σ'ευχαριστώ καλή εβδομάδα
καλό σας απόγευμα | |
TAS 15-10-2007 @ 09:15 | ποιητικά.. | |
ivikos 15-10-2007 @ 17:17 | Ειρηνούλα κάπου χαθήκαμε
σ' ευχαριστώ που σου άρεσε η ...απόπειρα και το τελείωμά της
καλό σου ξημέρωμα | |
mikrimagissoula 15-10-2007 @ 19:08 | αχ!αυτό το παράπονο... ::sad.::
χα!απόπειρα ε;;;...υπέροχη!!! ::yes.::
καλημέρααα... | |
ivikos 17-10-2007 @ 01:15 | μαγισσούλα σ' ευχαριστώ
καλή σου μέρα | |
ΚΟΥΚΛΑΚΙ 30-11-2010 @ 00:00 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
ALIROS 30-11-2010 @ 00:38 | κι αντί να βγει τραγούδι φως μου
για της αγάπης τις αυγές
βγήκαν οι συμφορές του κόσμου
και του έρωτά μας οι πληγές
| |
|