| |
Τα λόγια μου ακούγονται διπλά
Στον άγρυπνο λαβύρινθο της μνήμης
Κι αν έζησα στο διάβα μου πολλά
Στυφό πίνω νερό τώρα της λήθης...
Στους τοίχους σου οι λέξεις μου γλιστρούν
Υγρά της θύμησής σου τα παλάτια
Στεγνή δεν βρίσκουν όψη να πιαστούν
Και σπάζουνε στο έδαφος κομμάτια...
Τα λόγια μου τα έπνιξες δειλέ
Μα με θωρρείς πως κολυμπώ στο κύμα
Κι αν κάπνισες της λήθης ναργιλέ
Στα χείλη σου ξεψύχισε η ρίμα...
Τα μάτια μου κοιτάζω τα θολά
Διπλά μου τα φεγγίζει ο καθρέφτης
Και δέχομαι αγάπη.. σιωπηλά
Στον έρωτα πως ήμουνα ο φταίχτης...
Μα σίμωσε και πάρε μ' αγκαλιά
Διπλή στη ζήση γένηκα για σένα
Πεθαίνω στα νωπά σου τα φιλιά
Στα δάση του κορμιού σου τα παρθένα...
16-10-2007
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
