| |
Ήταν κάποιος γύφτος
Μελαμψός κι αλέγρος τύπος
Την κουρσάρα του σοφάρει
Κι ένα γύρω τους κοζάρει
Με καμάρι τριγυρνάει
Πάνω κάτω στο χωριό
Και γυφτάκια κουβαλάει
Κάνα διό
Την εγυάλισε την μπέμπα
Της έβαλε και κρέμα
ʼλλαξε και ζάντες
Οδηγάει με τις πάντες
Βάζει μέσα την κυρά
Και τραβά στην αγορά
Ότι θέλει να ψωνίσει
Να γυρίσει να τα δείξει
Να ζηλέψουνε μια γύρα
Οι άλλες γυφτοπούλες
Να γυρίσουν στα τσαντίρια
Και ν' αρχίσουνε την γκρίνια
Δεν είσαι άξιος μωρέ
Σαν εκείνονε να γίνεις
Την κουρσάρα ν' αγοράσεις
Την γυφτιά ν' αποπετάξεις
Σηκώνει την παλάμη ο γύφτος
Και της γράφει ένα φούσκο
Της γυρνάει το κεφάλι
Και δεν ήθελε και άλλη
Εγώ σαν και τούτονε δεν έγινα
Θα μπορούσα και το ξέρεις
Πούλα τις πατάτες σου
Και σταμάτα να υποφέρεις
Τούτος δεν είδε προκοπή
Ποτέ μες την ζωή του
Γι' αυτό και την επέταξε
Χαράμι στο κορμί του
Τα χόρτα που επούλαγε
Μαζί με άσπρη σκόνη
Του φέρανε παρά
Αλλά, παιδιά σκοτώνει
Δεν έχει τσίπα πάνω του
Δε ντρέπεται ο χαμένος
Τη δυστυχία έσπειρε
Να 'ναι καταραμένος
Κι όσο για την κουρσάρα
Απ΄ έξω απ΄ το τσαντίρι του
που ΄χει αραγμένη,
Με αίμα είναι βαμμένη
Εκείνων που εσκότωσε
Πουλώντας τους φαρμάκια
Εκείνων που σακάτεψε
Στα σκοτεινά σοκάκια
Τέτοιον παρά θέλεις μωρή
Να ντύσεις τα παιδιά σου
Να τριγυρνάς με μερσεντές
Και να μετράς τα θύματά σου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
