| |
Αιμάτινη βροχή των άστρων
λάμψη θλιμμένων κάστρων
ακούω τη φωνή σου
κυκλώνει με η πνοή σου
Διατρέχω αιώνες
περνάω πυλώνες
Φωνή δυνατή
τρυπάει τη σιγή
Ο ήχος βαθιάς
χαμένης χαράς
δονεί την ψυχή
ζητάει τη φυγή
Σε βρήκα ουρανέ μου,
Ανέβα, Θεέ μου,
Ο δρόμος ακόμα,
πολύς.....
Βαρύ το φορτίο
χρειάζονται δύο
μα, μόνος στο τέλος,
θα βγεις.....
Εδώ που ζυγώνεις
νωρίς δεν τελειώνεις
Μη βιάζεσαι,
θα προδοθείς...........
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
