Ενα κομμάτι ουρανού μου
ανήκει...μια στάλα θάλασσα και
λίγο χώμα...
Και ο πόνος μου ανήκει και η
φρίκη... Όπου και αν έφτασα, ο
ίδιος χρόνος, το ίδιο χρώμα...
Με τα όνειρα που έπλασα πεθαίνω
μόνος... με το ίδιο σώμα... κι ας
προσπάθησα!!
Ενα απέραντο σκοτάδι μου ανήκει...
Κι όμως ΕΖΗΣΑ!!!
Κι αν γρήγορα πέρασα σαν αστραπή,
όπου έλαμψα, άφησα φως...!!!
