| |
Στο παλιό αργό μας τρένο ταξιδεύουμε
τ’ όνειρά μας στο βαγόνι παγιδεύουμε
το παράθυρο ανοίγω να με δεις
σφύριξε πια ο σταθμάρχης, λες θα ‘ρθεις.
Ο σταθμάρχης έχει βγάλει τη στολή
στο παγκάκι σου γελάει της ζωής
γερασμένος και σου λέει τρέχα εσύ
εγώ το ‘χασα το τρένο της γραμμής.
Κυρ’ Σωτήρη μου για σένα ο σταθμός
ήταν σπίτι σου, το τρένο ήταν σκοπός
τώρα έπεσε η αυλαία κι απορείς
τα μάτια κλείνεις και στο χθες μέσα σου ζεις.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
