stixoi.info: Μνημοσύνη

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	135260 Τραγούδια, 273538 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Μνημοσύνη

Μητέρα των μουσών (κόρες Διός), μούσα και αυτή. Επιτρέψτε μου ένα φανταστικό διάλογο. Στη σφαίρα της Φωτός. Κλειώ της κιθάρας και της Ιστορίας.

[I]Μες τους απατηλούς καιρούς σου
βρες ξεχασμένους ουρανούς σου
στρώνω ένα λευκό χαλί, δάφνες…
Ποιος τάχα μας καλεί;[/I]

Απόψε λέω πιο ψηλά να ανεβούμε.
Στην αγκαλιά της μουσικής ν’ ανυψωθούμε.
Με μια υπέρβαση ίσως ν’ ανταμωθούμε.
Βλέπω παράθυρο… το ‘χουν αφήσει… λίγο ανοικτό…
Βουτώ, πετάω με το μεγάλο.. χαρταετό.

Μάθημα πτήσης έχω απόψε μες το φως
συμμαθητές βλέπω να φθάνουν ανελλιπώς.
Άνθρωποι μόνοι απ’ του πλανήτη τις πέντε αιχμές.
Σ’ ουράνιο θόλο δασκάλες έχω δυο θεές.

Φτάσανε όλοι αφού διανύσαν διαδρομές
σπασμένες έχουν τις αλυσίδες στο πέλμα, δες...
Είχα θυσιάσει μια ιδέα για ένα ευρώ
στο πλάι τώρα η Μνημοσύνη και η Κλειώ.
Μούσα κι εκείνη και με ζυγώνει με βήμα αργό
πατά ανάλαφρα με έναν τρόπο πνευματικό.

-Κι εσύ είσαι μούσα, μοιάζεις μητέρα, μείνε εδώ.
-Χρώμα δεμένο δεν έχει η αγάπη γιατί είναι φως.
Γαλάζιο ή άσπρο, κόκκινο, κίτρινο πάντα εντός.
-Για την ψυχή μου πελάγη ψάχνω, κεντώ ουρανούς
μα τη φωνή μου την δώσαν’ τ’ άστρα στους αετούς.
Μαζί με σένα τον φθόγγο βρήκα τον θεϊκό
για να μιλήσω με έναν λόγο πιο αληθινό.
-Στης μουσικής τους ουρανούς ψυχές χαθήκανε
μα στο πεντάγραμμο μαζί ξαναβρεθήκανε.
Δίπλα στο Σολ, κλειδί του Φα κι η Αρμονία.
καθώς εκπλήρωσες πια την ποινή, την τιμωρία.

Και μαζεύτηκαν τα παιδιά γύρω απ’ τη λύρα
και στου Ορφέα την αυλή μια χορωδία.
Άλτο, σοπράνο και πιο εκεί δυο τενόροι.
Αέρινοι κι ονειρικοί του ταξιδιού οι λώροι.

Ψυχή μου ψάχνω, λάθη διαγράφω και κολυμπώ.
Δρόμο αρχίζω για να σε βρω.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 10 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Συλλογή Το φιλί της Μούσας Κατηγορίες Γεγονότα - Ιστορία - Μυθολογία Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Εμπνευστείτε κι αφήστε τους άλλους να ανησυχούν.

iptamenos_gatos 18-10-2007 @ 16:03	ιπταμενος γατος αεροπορικες επιχειρησεις.... ωραιο παντως
Helene52 18-10-2007 @ 16:51	Και μαζεύτηκαν τα παιδιά γύρω απ’ τη λύρα και στου Ορφέα την αυλή μια χορωδία. Άλτο, σοπράνο και πιο κει δυο τενόροι. Αέρινοι κι ονειρικοί του ταξιδιού οι λώροι. ::up.:: ::theos.:: ::up.::
basanovas 18-10-2007 @ 16:55	Καλημέρα Θεοδώρα πολύ μου άρεσε ο παρακάτω στίχος Φτάσανε όλοι αφού διανύσαν διαδρομές σπασμένες έχουν τις αλυσίδες στο πέλμα, δες... Είχα θυσιάσει μια ιδέα για ένα ευρώ στο πλάι τώρα η Μνημοσύνη και η Κλειώ. Μούσα κι εκείνη και με ζυγώνει με βήμα αργό πατά ανάλαφρα με ένα τρόπο πνευματικό. Μπράβο σου !!! ::up.:: ::yes.:: ::up.::
ΠΥΘΙΑ 18-10-2007 @ 16:58	Καλή σας νύχτα.
Θεοδώρα Μονεμβασίτη 18-10-2007 @ 17:06	Πυθία, έτσι... "καληνύχτα" χωρίς χρησμό;
Θεοδώρα Μονεμβασίτη 18-10-2007 @ 17:15	Το μόνο που βρήκα για την Μνημοσύνη προς το παρόν είναι αυτό το link: http://www.maicar.com/GML/000Images/mim/mnemosyne.jpg
margatsif 18-10-2007 @ 17:23	Φτάνουν άνθρωποι μόνοι απ΄ του πλανήτη τις πέντε αιχμές!! Σαν το βλέπω αυτό!! ::smile.:: Καλό βράδυ Θεοδώρα !
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ 19-10-2007 @ 01:59	Βρε συ ειπαμε να τον ακουμε τον Κωνσταντινο αλλα καθε πρωι με το Ανεκπληρωσις θα την βγαζουμε...Βαλε και κανενα ινδιανικο χορο...Υπεροχη για μια ακομη φορα η γραφη σου !!!!!!Καλημερα !...
Θεοδώρα Μονεμβασίτη 19-10-2007 @ 02:15	Όχι το πρωί, το βράδυ στις 12:05΄, μετά οι πρωινοί είσαστε ούτως ή άλλως στον ρυθμό της ημέρας. Μπορεί να ακούτε και ραδιόφωνο, αλλά δε θα μπείτε εύκολα στο πνεύμα.
Θεοδώρα Μονεμβασίτη 03-11-2007 @ 06:28	Γιώργος_Ευθυμίου 21-10-2007 @ 13:19 Πολύ πολύ ωραίο! I 'm back ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο