| Περναει ο καιρος και χανομαι,
εξω απ'το νησι υφαλος αισθανομαι,
με δερνει η θαλασσα παντου και την τιναζω
και τι θα ξημερωσει πια δε λογαριαζω
Τι κι αν ο ηλιος δε σταματησε να βγαινει
νεκρος θα μουν καλυτερα σε χωρα μαγεμενη
ποσο ακομα θα πονω ρωτω τον εαυτο μου
ωσπου να φυγει η θαλασσα μου λεει το μυαλο μου
Μα ετσι ειναι η ζωη τι να κρατησεις
θα σε πονεσει οσο πιο πολυ αγαπησεις
θα σε σκοτωσει πια οταν θα συμπερανεις
ποσο δυστυχημα ειναι σαν το θεο σου χανεις
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|