| |
Στο δωμάτιο 315 έχω κρύψει πολλά.
Από όνειρα, σκέψεις τρελές,
μέχρι αγγέλων φτερά...
Τα όνειρα μου θρηνούν τα ταξίδια ζητούν
που του έχω στερήσει,
τόσα χρόνια σιωπούν...
Και οι σκέψης δειλά μια ανάσα βαθιά
να πάρουν προσπαθούν,
μα δεν έχουν μηλιά..
Είσαι στο μονοπάτι του ανέμου και του φεγγαριού,
που όλα τα συναισθήματα γίνονται ένα,
και σαν παίσει το φως ίσως έρθει ο καιρός του γυρισμού,
είσαι στο δωμάτιο 315...... είσαι στο δωμάτιο 315......
Τα λαμπιόνια θα σβήσουν μαζί μου απόψε
όπως χτες και προχτές,
έλα και χόρεψε.
Στης σελήνης το φως και το δρόμο προς τον ουρανό
η σκάλα που δεν έχει τελειώσει,
και ας με λένε τρελό εγώ θα ψάξω να την βρω....
Είσαι στο μονοπάτι του ανέμου και του φεγγαριού,
που όλα τα συναισθήματα γίνονται ένα,
και σαν παίσει το φως ίσως έρθει ο καιρός του γυρισμού,
είσαι στο δωμάτιο 315...... είσαι στο δωμάτιο 315......
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
