| |
| | Το φτωχό δράμα μιας σταγόνας |  | | |
Α
Το φτωχό δράμα μιας σταγόνας που στεγνώνει
σαν κυλά στο τζαμί βλέπει τη ζωή της να τελειώνει
μια ζωή αγώνα , πόνου , δράσης και βαριάς θυσίας
γέννημα θαλασσινής , βουβής , βαθιάς αυτοκρατορίας
γεννήθηκε αθώο , αφάλμυρό ζεστό και λάγνο αεράκι
πέταξε μικρή ψυχή που ντύθηκε σεμνό το συννεφάκι
κι αγκάλιαζε σφιχτά του ήλιου τις χρυσές αχτίδες
και μοιραζόταν αδερφικά νεανικές , κρυφές ελπίδες
αφού ταξίδεψε και γνώρισε πανίδες και χλωρίδες
είδε τα δάση να την καλούν να λούσει τις Νηρηίδες
είδε βουνά να χαιρετούν με νεύμα αγέρωχου πατέρα
η θάλασσα να την καλεί σε γυρισμό , η στοργική μητέρα
και ήτανε όλα όμορφα πριν αρχινίσει η λυσσαλέα μπόρα
φύσηξε ο άνεμος την τράβηξε την έσπρωξε με φόρα
την έστειλε την έκλεισε με δόλο στο μάτι του κυκλώνα
ο κεραυνός την έτηξε την έκανε πάγου σκληρή κολόνα
ξεκίνησε το δράμα της σαν άρχισε από ψηλά να πέφτει
κι ας πάλεψε σαν σύννεφο μα πες μου πως ν αντέξει
της έταξαν πως νύφη καλορίζικη , λευκή αιώνια θα μείνει
κι έγινε τώρα μια σταλιά γλυκό νερό σε κανενός τη μνήμη
η μάνα της , στο κλάμα της , με πόνο γεννάει τα παιδιά της
κι ο ουρανός την ξεγελά , τα κλέβει , στεγνή η αγκαλιά της
έχει τρανό για σύμμαχο το φως που όλους μας φωτίζει
κι έχει εχθρό αθάνατο θυμό , το άτυχο , κακό μας μετερίζι
εμείς οι άνθρωποι , πολλές μικρές , ατέλειωτες σταγόνες
αδέρφια έχουμε πολλά , παντού , μα πάντα ζούμε μόνες
αν τύχουμε και σμίξουμε , κρυφά και οι δυο γίνουμε μια
στο χώμα που μας συναντά , ανάμνηση , δεν μένουμε καμία
μα πάλι πάντα και ξανά απ την αρχή η ίδια τραγική ιστορία.
Β
γι αυτό λοιπόν φίλοι καλοί μην μένουμε ηρωικές σταγόνες
μην μας χωρίζει ο καιρός χρειάζονται ενωτικοί αγώνες
όλοι μαζί να σμίξουμε κοινό να γίνουμε ένα τρανό ποτάμι
σαν χείμαρρος το στάβλο να ξεπλύνουμε λυτρωτικό τσουνάμι
κι αν μια σταγόνα δεν μπορεί να γράψει πάλι ιστορία
μπορούν πολλές όλες μαζί να ξαναγίνουν μεγάλη μία!!!
και εδώ είναι η ουσία … λείπει μονάχα η ευκαιρία !!
όλοι μαζί κανένας μόνος του , αντάμα να κινούμε
μην τυχόν και στεγνώσουμε και ανόητα χαθούμε.
Ευχαριστώ τους φίλους.
Σας το αφιερώνω !!!
Να είστε καλά , Παιδιά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Φροντίζω να μένω πάντα περήφανος μέσα στη λύπη μου. (Γουίλιαμ Σαίξπηρ) | | | |
|
Γιαννης Στιχακης
21-10-2007 @ 02:34 | βοηθήστε να το κλείσω έχασα τον ειρμό. | | PanosDoc
21-10-2007 @ 02:55 | ...της έταξαν πως νύφη καλορίζικη,λευκή,αιώνια θα μείνει...
Σούπερ........
...κι αν μια σταγόνα μόνη δεν μπορεί να έχει ευκαιρία,
μπορούν πολλές κι όλες μαζί να γράψουν ιστορία... | | Γιαννης Στιχακης
21-10-2007 @ 03:21 | Ναι παιδιά , το έχετε κι oi δυο !
Με ανθρώπους συμμετοχικούς σαν κι εσάς υπάρχει ελπίδα για κάτι καλύτερο.
Πολλά πράγματα μπορούν ν’ αλλάξουν αρχίζοντας από μια φράση και τελειώνοντας σε μια ειρηνική επανάσταση.
Σας ευχαριστώ !!! | | balistreri
21-10-2007 @ 07:47 | τι λέει μια σταγόνα σε μια άλλη την ώρα που κάνουν σεξ;
- είσαι πολύ υγρή! | | artista_k
21-10-2007 @ 08:01 | κι αν μια σταγόνα δεν μπορεί να γράψει παλι την ιστορία
μπορούν πολλές κι όλες μαζί ………να ξαναγίνουν μία!!!
Τι λες Γιάννη: ::wink.:: | | elena351
21-10-2007 @ 09:03 | κι αν μια σταγόνα δεν μπορεί να γράψει παλι την ιστορία
μπορούν πολλές κι όλες μαζί ……λέιπει μονάχα η ευκαιρία !!
Πολύ όμορφο κι ας λές ότι σου λείπει ο ρομαντισμός...γράφεις πάρα πολύ όμορφα....συνέχισέ το !!Καλό σου βράδυ !! ::hug.::
(Μου θυμισες κάποιο παλιό δικό μου "Η στάλα"...ϊσως το καταχωρήσω) | | Γιαννης Στιχακης
21-10-2007 @ 10:29 | Ναι αυτό είναι !!!
| | Γιαννης Στιχακης
21-10-2007 @ 10:32 | Ευχαριστώ και το balistreri για το καλό του χιούμορ. | | iptamenos_gatos
21-10-2007 @ 15:04 | στιχακο
δεν χρειαζεται
καλο ειναι ως εκει
μην ζητας πολλα
οπως ελεγε και ο τιτσιανο στην ταινια ελ γκρεκο θα σου ζητησουν να τους αποκαλυψεις πολλα εσυ δωστους οσα θελεις εσυ...... | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
