| |
Αλλο ενα βραδυ ηρθε
και στο κρεββατι με βρηκε
τα φωτα ειναι κλειστα
και πηρα για κουβερτα τον εαυτο μου
κρυο και βροχη
σκοταδι βαθυ
και ο φωτοφραχτης του μυαλου μου
να δουλευει
οι εικονες της ημερας ερχονται ξανα
πρεπει να τις επεξεργαστω
να τις αφομοιωσω
και να τις παλεψω
ειδα
το θανατο να περπατα
αναμεσα σε ασπρα κρεββατια
και τα τσιρακια του με γαλαζιες μπλουζες
να του δειχνουν το επομενο θυμα
ειδα
το πονο και την αγωνια
καθισμενους σε πλαστικες καρεκλες
και το μελλον σκοτεινο και αβεβαιο
να καγχαζει και να γελα
ειδα
τη βροχη και τιν αστραπη
σχεδια στον ουρανο
λενε ποτε μη μυρισεις το βρεγμενο χωμα
γιατι μυριζεις το θανατο
ειδα
τον εαυτο μ ου να κοντοστεκεται
με ενα καπελακι στο χερι
θυμασαι; μας ειχα παρει δυο
και τωρα εμεινε μονο ενα
ειδα
το φιλο μου να γερναει μεσα σε μια στιγμη
και εγω ανημπορος να τον κοιταζω
να γινετε γκρζα σκονη στον αερα
και λασπη στη βροχη
ειδα
ειδα ειδα ειδα
μεχρι που τα ματια μου εκλεισαν απο μονα τους
για να με προστατεψουν
απο το πονο και την βροχη
ειδα
το βραδυ που ξαπλωνω
να περνω για κουβερτα τον εαυτο μου
οτι μου εχει απομεινει πια
ολο και ολο
δυο πιθαμες γης
και τεσσερα χερουλια
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
