| |
Παραπονο
Το ψέμα που με κέρναγες με ψευτικα φιλιά
μοναχα να ξεχασεις εκείνον που αγαπουσες
το βλεμα σου οταν εβλεπα κρατώντας σε αγγαλιά
το σ΄αγαπώ που έλεγες μα δεν το ενοούσες
και ειναι απονο
το κτυπημα που μου σκισε στα δυο τα σωθικά
οταν μου είπες κλαίγοντας πόσο τον αγαπούσες
σαν ειπες πως δεν άντεχες ουτε στιγμή μακριά
πως καποια μέρα όπως παλια πισω του θα γυρνούσες
Του έρωτα το βέλος
που με βρήκε στη καρδιά
γεματο δηλητήριο
σιγα σιγα σκοτώνει
και η ζωη που μου δινες
με κεινα τα φιλιά
αργό βασανιστηριο
κι ο θανατος ζυγώνει
Παραπονο
Την πόρτα οταν ανοιξες να φυγεις μια βραδυά
τα ονειρά μου μιας ζωής απάνθρωπα σκορπούσες
ξανα να σε προδώσει, να πληγώσει όπως παλιά
στο καλεσμά οταν έτρεξες εκεινου που αγαπουσες
και ειναι απονο
που κλέβεις μια ψυχή κι υστερα φεύγεις μακριά
δεν νοιάστηκες ουτε στιγνή τι πονο προκαλούσες
Το ψέμα που με κέρναγες με ψευτικα φιλιά
το σ΄αγαπώ που μου 'λεγες μα δεν το ενοούσες
Του έρωτα το βέλος
που με βρήκε στη καρδιά
γεματο δηλητήριο
σιγα σιγα σκοτώνει
και η ζωη που μου δινες
με κεινα τα φιλιά
αργό βασανιστηριο
κι ο θανατος ζυγώνει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
