| Σεριανίσαμε μαζί το
απομεσήμερο κάτω από
τον καυτό ήλιο,
και αισθανθήκαμε το πάθος
να ανεβαίνει στα χείλη, να
κατακαίει τα σπλάχνα ασταμάτητα..
Τα μάτια σου με θάμπωσαν ξανά,
καθώς ήταν η τελευταία μέρα
που θα σε έβλεπα,
ένα υπερ όν, σε τυχαία επαφή...
κι' ύστερα χάθηκες σε ανύποπτο
χρόνο, έτσι όπως ήρθες,
μέσα στην αυτοδύναμη
μαγνητομηχανή του ανέμου.
|
 |  |  |  |  |  | | Στατιστικά στοιχεία | |  | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| |  | | | |  |
|