| |
΄Εμαθες να σε μεθούν
ξενόφερτα οράματα και ιδεώδη "λαμπρά"
κι οταν ακούς να σου μιλόυν
για γνήσια ιδανικά
τα χείλη σου γελούν
μυστήρια και ειρωνικά
Βάλθηκες με ξέφρενο ρυθμό να ζείς
και ψάχνεις με παλμό να βρείς
πολυτέλεια και χλιδή
δοξα και ζωή τρανή
Σε καταπίνουν σαλόνια ξακουστά
ψευδοκαζίνα και στέκια γυαλιστά
σε χαιδεύουν φώτα και ματιές
υποκλίσεις και υποδοχές.
Ξεπέφτεις σε ύποπτες συναλλαγγές
βολεύεσαι με κάρτες και επιταγές
κι ολο κλαίς και λές ευχές
αχ! ν'ανέβουν λίγο οι μετοχές.
Στα μάγια εχεις παραδοθεί
κι έγινες ρομαντική
προτιμάς το λυρισμό
μακρυά απ'το κόσμο τούτο τον πεζό
Εισαι πια φτασμένη
και τόσο αλλαγμένη,
γκρέμμισες είδωλα και δεσμά
τώρα πετάς με της αυθάδειας τα φτερά
Ομως εγω ακόμα σ'αγαπώ
γιατι ο άμοιρος μόνο ετσι ζώ
κι ας ειμαι στον έρωτα χαμένος
κι ας νιωθω ανόητος και θλιμμένος
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
