Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ύφαλοι μύθοι
 Επειδή ο άνθρωπος είναι ον μιμητικόν (καλύτερο κι από πίθηκο ένα πράμα) είπα να υπεισέλθω στο αμάρτημα… οι αυθεντίες του είδους ας μη μου κρατήσουν κακία
 
Απόβραδο –μεσούρανα– σε σκούρο φόντο
πετροβολάει τη θάλασσα να τη ματώσει
τη γαληνή ομορφιά της θέλει να πληγώσει
για δυό ψυχές που χαραμίστηκαν στο βρόντο

(γιος κι εγγονός), της μαύρης μοίρας του υφάδια

Θολή η σελήνη, ολόγιομη, του γνέφει “κάλμα”
δεν είν’ ο πόνος σου πιο άγριος απ’ το βράχο
που τον επέταξε η ζωή πικρό ξωμάχο
να γδέρνει κύματα κι αγέρα για ‘να κάρμα…

μοίρας ανέστιας, το σφάλμα να πληρώσει

Μ’ αυτός, σκυφτός θωρεί παντού το αίμα μαύρο
Πέτρα στο στήθος του η καρδιά και τον βαραίνει
Μ’ ένα μαχαίρι –αχ νύχτα έρμη– που κραδαίνει
στα δυο σχίζεται και την πετά… Στον Ταύρο,

άστρο έσβησε… το κρίμα τρίτωσε, μονάχο

Κι ύστερα, ξύπνησε η αυγή αιματοβαμμένη
Τρεις γλάροι πέταξαν ψηλά –μαύρα σημάδια–
στ’ ανέμου παραδόθηκαν τ’ άγνωρα χάδια
δραπέτες, από της ζωής την ειμαρμένη

…κι η θάλασσα, ύφαλους μύθους ν’ ανασαίνει



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 22
      Στα αγαπημένα: 5
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Τι ρυθμός
      Κατηγορίες
      Παραμύθια,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Οι λέξεις έχουν κι άλλο φλούδι παραμέσα. Όπως τα μύγδαλα κι η υπομονή (Γ. Ρίτσος)
 
Nocturna_
29-10-2007 @ 23:55
Αν και μαϊμού,
( ένα απ'τα κοσμητικά μου κι αυτό..να δεις ποια μου το'πε -να δεις ποια μου το'πε)
το "monkey see monkey do" δε μπορώ να το εφαρμώσω στη δική σου περίπτωση..
Γι αυτό κι εγώ θα το παίξω τρελίτσα με το γνωστό μου :
"Καλά ρε πάλι ομοιοκαταληξίες..; Πφφφ χάλασε ο κόσμος.."

Μην περιμένεις να παραδεχτώ ότι μου άρεσε..πολύ..
Χαχαχα!
χρήστος
30-10-2007 @ 01:13
πολύ καλό Στέλλα, καλή σου μέρα
ειρήνη
30-10-2007 @ 02:13
απλά υπέροχο
guesswho
30-10-2007 @ 02:22
Εγώ μια φορά δεν αιφνιδιάστηκα.... το ξέρω (και το ξέρεις) πως ό,τι κι αν αποφασίσεις να γράψεις έχει τη δική σου ξεχωριστή σφραγίδα που το κάνει μοναδικό. ::yes.::
Φιλιά!
sympathy
30-10-2007 @ 02:40
Τί να πω... Ρίμα ξε-ρίμα, είσαι πάντα εύστοχη και απολαυστική, τόσο που τα σχόλια ωχριούν μπροστά στις εικόνες που μας δίνεις. Φιλιά. ::wink.::
foteinos
30-10-2007 @ 02:54
είσαι πολύ έξω απ' τα νερά σου... κι οποιοσδήποτε άλλος θα ήταν δηλαδή , γιατί για να έχεις νερά πρέπει να έχεις βραχεί τουλάχιστον μέχρι.... αν όχι χιχιχι ::cool.:: ::love.::
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
30-10-2007 @ 02:54
Με την Κυρια απο επανω μου...Βαλε απλα ενα Χ στα φιλια γιατι αν σε ειχα μπροστα μου θα σου εδινα σκαμπιλακι.. αιντε πρωι πρωι με τους μυθους σου, ξεσηκωνεις την καρδια και δεν το αντεχω...Τα σεβη μου !!!!!
ψιτ-ψιτ
30-10-2007 @ 03:09
ενταξει τωρα......... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Α.Ε. ΕΠΕ
30-10-2007 @ 03:34
Μ’ αυτός, σκυφτός θωρεί παντού το αίμα μαύρο
Πέτρα στο στήθος του η καρδιά και τον βαραίνει
Μ’ ένα μαχαίρι –αχ νύχτα έρμη– που κραδαίνει
στα δυο σχίζεται και την πετά… Στον Ταύρο,

άστρο έσβησε… το κρίμα τρίτωσε, μονάχο

... ::love.::
Βασίλης Ιωαννίδης
30-10-2007 @ 04:13
δεν καταλαβα το σχολιο Στελλα
εγω αυτο που βλεπω ειναι ενα
αψογο δημιουργημα,ενα διαμαντι!
κι οποιος με θεωρει υπερβολικο
ας σκεφτει τί εχει να ζηλεψει αυτο
απο ποιηματα γνωστων μεγαλων ποιητων
balistreri
30-10-2007 @ 04:28
ίσαλα παραμύθια...

ανάμεσα σε δύο αμαρτήματα προτιμώ πάντα εκείνο που δεν έχω δοκιμάσει...

είναι πολύ πολύ πολύ ...ύφαλο..
justawoman
30-10-2007 @ 04:43
N;okti μου, τι monkey τι donkey... άμα είναι στο αίμα σου το έγκλημα, απλά το πράττεις
Χρήστο, Ειρήνη μου καλημέρα σας
Λίνα, πας στοίχημα ότι μπορώ να σ' αιφνιδιάσω? Βωμολοχίες σε στίχους δεν έχεις δει από μένα ε?
Soc, εμένα περίμενες να κλέψεις ρίμα… δεν είμαστε καλά
Sympathy, γλυκειά μου δεν είναι η ρίμα που με απασχόλησε εδώ αλλά το θέμα και η φόρμα... μερσί για τα υπερβολικά καλά σου λόγια
Φωτεινέ μου, δίκιο έχεις μα πες μου… ως βρεγμένος ενίστασαι? ::angel.::
Ντέρο μου, το χαστούκι δεκτόν... θα μου το χρωστάς
Γάτε μου, ξέρω ότι είσαι ομιλητικός, αλλά τόσα πολλά που τα βρίσκεις και τα γράφεις ::sneak.::
ΑΕ ΕΠΕ μου βλέπω διάλεξες ωραίο εδάφιο... άντε βρε ζωή σε λόγου μας
Κατερίνα μου, ήμουν ανέκαθεν καλή στη “μίμηση πράξεως σπουδαίας και τελείας κλπ κλπ”… όχι να τη γράφω, να την υποδύομαι
Βασίλη, κάλμα παιδάκι μου μην αρχίσει το τρίξιμο των κοκάλων αυτών που μνημονεύεις
Μπάλι, αν ήξερα ότι θα σ' άρεσε θα στο αφιέρωνα... όχι το ποίημα, τον ύφαλο

see you later guys
::love.::
ψιτ-ψιτ
30-10-2007 @ 04:51
::razz2.:: ::razz2.::
TAS
30-10-2007 @ 04:51
Moυ πέφτει «πολύ»…αλλά είναι πανέμορφο…
«Μ’ αυτός, σκυφτός θωρεί παντού το αίμα μαύρο…»..κτλπ..
στο αγαπημένο λορκικό κλίμα…
«κι η θάλασσα, ύφαλους μύθους ν’ ανασαίνει…»...
...και η ζωή επίσης…
::love.:: ::sad.:: ::love.::
agrampeli
30-10-2007 @ 07:02
υπέροχο ::up.:: ::yes.::
KTiNoS
30-10-2007 @ 07:40
::up.::
EKI
30-10-2007 @ 07:59
Μπράβο ρε Στέλλα
η Λίνα είπε και τα υπόλοιπα
αξιέπαινο πραγματικά
giannisanas
30-10-2007 @ 08:58
πολλή ωραία η μορφή, που το βρήκες το θέμα;
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
30-10-2007 @ 10:16
Πολύ ωραίο!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
CHЯISTOS P
30-10-2007 @ 15:11
Στέλλα μου, την ζήλεψα την στιχουργική σου δεινότητα !
Εσύ δεν το λές βέβαια, αλλά εγώ επιμένω πως αξίζει τον κόπο..

Διαμάντι έγραψες !..
justawoman
30-10-2007 @ 15:14
Ααα, ο γάτος εκτός από φωνή έχει και γλώσσα ::clown.::
Τάσο μου όντως είναι too much και για μένα, έλα όμως που ήθελα να πειραματιστώ
Ναταλία, μηχανόβιε, ΕΚΙ, Ειρήνη μου, Ελπήνορα ευχαριστώ
Γιάννη η μορφή είναι πασίγνωστη, δεν πρωτοτυπώ, όσο για το θέμα κάτι από διηγήσεις του παππού κάτι η νοσηρή φαντασία κάτι η υπερβολή του ποιητικού λόγου, πολύ θέλει;
Χρήστο μου, ρώτα και τη Νοκτούρνα, το πάρκινγ για τα καλάμια έχει ακριβήνει επικίνδυνα, δε συμφέρει

Καληνύχτα στιχάκηδες
::love.::
mikrimagissoula
30-10-2007 @ 20:21
Αμάρτημα ε;;;χα...μήπως να το κάνεις συχνότερα;;;
Κορυφαίο είναι...πραγματικά το λάτρεψα!!!
Καλημέρα Στέλλα... ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο