| |
Ματέλια λέει η γιαγιά μου ΄΄οταν συμπαθεί ψυχή που φοράει γυαλια στις αόματες φθορές
Σαν πίνακας Κατακκόκινου Καραβάτζιο χωρίς πανί
Αγγίζω τον καμβά και πετάω την άγκυρα έξω από το χάρτη
Τιμόνι η λαχτάρα να πιω τα χρώματα και να αφήσω το μεθύσι μου
να αγγίξει τον πόνο
το ρίγος του
την αλητεία του. . .
και να με πάρω αγκαλιά
να μου χαμογελάσω
να μου σωπάσω
να με νανουρίσω
απλά να νιώσω
Π Α Λ Μ Ο
Να μου σκουπίσω τα ματέλια και να πω
ΠΑΜΕ ΠΑΛΙ
Μ Α Ζ Ι !!!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
