justawoman
30-10-2007 @ 12:12 | Είναι εκπληκτικό το ένστικτο αυτοσυντήρρησης στον άνθρωπο Γιάννη. Δεν ξέρω αν περιβάλλεται από πέπλα πνευματικών ή άλλων αναζητήσεων. Για μένα είναι ισχυρότερο κι απ' αυτό ακόμα της αναπαραγωγής. Αλλιώς δεν εξασφαλίζεται η αλυσίδα ζωής.
Το καλώς νοούμενο εγώ λοιπόν
Ωραία η απόδοση της σκέψης σου | |
balistreri
30-10-2007 @ 13:21 | κοίτα να δεις...κι ο στέγκος που έχει το πόρτο καράς το ίδιο λέει: σιγά ρε παιδιά ένα κομμάτι γης είναι....΄
μόνο που είναι κάμποσες χιλιάδες στρέμματα...οπότε ...και εδώ...το μέγεθος μετράει... | |
Α.Ε. ΕΠΕ
30-10-2007 @ 13:22 | Καταστροφή, διωγμό, μετανάστευση κι αγώνα για επιβίωση. Την όποια επιβίωση "για να μπορώ να φωνάξω: Εγώ".
Αυτά μου λέει και γι αυτά μ' αρέσει πολύ. | |
foteinos
30-10-2007 @ 16:31 | ότι κι αν γίνει εκεί καταληγεις πάντα... ωραίο το πόνημα ::smile.:: | |
TAS
30-10-2007 @ 16:34 | Πάλη για το περίγραμμα της υπάρξεώς μου. ::oh.::
και οι πράξεις που τις κατάπιε το έλεος....
και το Εγώ, ....μου αρκεί... | |
AleXandros K.
30-10-2007 @ 19:22 | για να μπορώ να φωνάξω: Εγώ
Αδιαμφισβήτητο δικαίωμα σίγουρα όμως όχι δεδομένο...υπάρχουν ίσως άτομα που έχουν ξεχάσει το περίγραμμα της ύπαρξης τους κι άλλα που φωνάζουν Εγώ χωρίς να βλέπουν τίποτα ανόσιο στις πράξεις τους. Ως που φτάνει άραγε το βάρος της προσωπικής (αυτο-)κατανόησης?
Μπράβο Γιάννη μου άρεσε πολύ...
| |
giannisanas
31-10-2007 @ 06:34 | σας ευχαριστώ, μες από τα σχόλιά σας ξαναδιαβάζω το ποίημα | |
Αγνή
31-10-2007 @ 11:50 | Ωραιότατο!! | |
 |
