| |
1. 6/6/07
Το φως στ΄ απόβραδο, το Σαββατόβραδο
Και η φωνή σου
Είναι ο απόηχος μια νύχτας που έφυγε
τόσο μακριά.
Το χαμογέλιο σου που όταν με κοίταζες
όλα ανθίζανε
και το φιλί σου, το άγιο βάλσαμο
που η ψυχή μου αποζητά
Η μνήμη που έγινε κάτι σαν άγκυρα
στη θύμησή σου
και η νοσταλγία σκυλί που ξέφυγε
και αλυχτά.
Στείλε ένα μήνυμα, στείλε ένα βλέμμα σου
σαν άγιο χάδι
έλα σαν άνοιξη
έλα σαν σύννεφο και σαν βροχή.
Είναι ανώνυμο, τυφλό, κακόβουλο και αυτό το βράδυ,
μονάχη απόμεινα να γράφω ποιήματα
σαν μια ευχή.
Έλα σαν σύντροφος
έλα σαν άνεμος, σαν καταιγίδα,
μονάχη απόμεινα φάρος σε θύμηση αλαργινή
γίνε, αστέρι μου, σηματοδότης μου
φάρος και ελπίδα
σ΄ άγνωστη χώρα, σ΄ άλλη διάσταση πιο φωτεινή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
