| |
περίπατο στο κοσμο του μυαλού μου αρχινώ
με ένα άσπρο άλογο στα μαύρα καβαλλάρης
το πέπλο στον ώμο μου να έχω
κι απάνω του όνειρα ραμμένα
πόσο μακριά φαντάζει να ειν' το τελός
μια ζωής που φαντάζει τοσο μικρή
κι αρχιζω να φοβάμαι πως θα χάσω
όσα για χρόνια θα χτίζω για να πάρω
με ένα όνειρο θα ζώ παντοτινά
στο κόσμο αυτό για πάντα θελω να ζησώ
να κάνω όνειρα οπως δεν έκανα ξανά
να το χρόνο με χρώμα να τα γεμίσω
και φοβάμαι μη φύγω μακριά
φοβάμαι πως γρήγορα θα σε χάσω
μόνο το πρόσωπο σου πρόλαβα να δώ
και τίποτα απ'την καρδιά σου δεν εχω πάρει
και πονάει η κάθε μέρα που περνάει
θέλω γεμάτη από χαρά να σβήνει
αυτό το τσιγάρο με καπνό της ευτυχίας
είσαι η μόνη που μπορεί να το γεμίσει
μα πόσο μακριά φαντάζει να ειν' το τέλος
μια ζωή θες το κόσμο να γυρίσεις
και 'γω φοβάμαι πως το ταξίδι θα τελειώσει
και φοβάμαι μην μου πει κανείς, πως "δεν έχεις ξεκινήσει"...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
