| |
Τώρα που καβατζάρισα εδώ και κάποιους μήνες την εξηκοστή περιστροφή μου γύρω από τον ήλιο έστω και με ιλίγγους, μπορώ να πω ότι απέκτησα μια μικρή πείρα από τις συναναστροφές μου με ανθρώπους κάθε ηλικίας, μόρφωσης αλλά και πολιτικής τοποθέτησης .
Βίωσα πολύ λιγοστές πραγματικές φιλίες, που ακόμα και σήμερα υπάρχουνε στη ζωή μου και κάπου κάπου με θυμούνται. Γνώρισα ανθρώπους συντηρητικούς στην θεωρία και σοσιαλιστές και προοδευτικούς στην πράξη, αλλά και κάτι κουμάσια που επέσειαν ¨¨Δημοκρατικές ¨¨περγαμηνές ενώ στην πράξη και στην νοοτροπία φερόντουσαν σαν καθαρόαιμοι χουντικοί.
Παρασύρθηκα λοιπόν σαν νέος και εγώ σε κοπαδιάρικες κομπανίες με μεγαλόστομες θεωρίες, μέχρι να ανακαλύψω ότι στην ουσία δεν τις πίστευαν και με χρησιμοποιούσαν απλά για να αναρριχηθούνε μέσα από τον συνδικαλισμό στα ύπατα αξιώματα χωρίς εφόδια ,με μόνο τους προσόν την ευγλωττία τους απέναντι σε όσους είχανε την αφέλεια να τους εμπιστεύονται.. Από πολύ νέος γελοιογραφούσα, πάντα αντιπολιτευτικά κατά της επάρατης τότε Δεξιάς ... Μέχρι τότε ήμουνα αποδεκτός απ όλους αυτούς τους ταμπελοφόρους ρεμπεσκέδες. Όμως η γελοιογραφία δεν έχει μόνιμο πολιτικό στέκι και πρέπει να αντιπαρατίθεται σε κάθε εξουσία ανεξαρτήτου χρώματος για να είναι αντικειμενική και για να προσφέρει ουσιαστικό έργο σε κάθε άνθρωπο που υποφέρει. Κάποια στιγμή λοιπόν ήλθανε στην εξουσία και οι δικοί τους, οι κατ όνομα ¨σοσιαλιστές¨¨ ..Τότε λοιπόν άρχισα από μέρους μου να κατακρίνω μεσα από τις γελοιογραφίες μου τα κακώς κείμενα και της δικής τους διακυβέρνησης , παρά του ότι ήμουνα από τους πρώτους υποστηρικτές τους, επιθυμώντας διακαώς μια ¨¨αλλαγή¨¨.
Όμως περίμενα ο αφελής , συνέπεια σε όλα αυτά που υποσχόντουσαν όλοι αυτοί οι θεωρητικοί της κακιάς ώρας, με πρώτη την θέσπιση της ¨¨απλής αναλογικής¨¨ ούτως ώστε ΟΛΟΙ να είχανε το δικαίωμα του λόγου ενώπιον του λαού μέσα από την
Βουλή. Όμως όλοι δαυτοι μόνο την ¨¨αλλαγή¨¨ στην εξουσία ευαγγελιζόντουσαν και όχι την πραγματική αλλαγή ,όπως θα διαβάσετε στην συνέχεια..
Είδα λοιπόν τα όνειρα μιας ζωής, όπως άλλωστε και κάθε νέος με άδολα συναισθήματα ,να εξανεμίζονται μέρα με την ημέρα και η αναμενόμενη ¨αλλαγή¨ να παραμένει στο κατώφλι των προσδοκιών.
Είδα την αλλαγή της φρουράς στην εξουσία και στην θέση των κομματαρχών της φτιασιδωμένης πρώην ΕΡΕ ,τα κομματόσκυλα των περιβόητων πράσινων κλαδικών και το διαχωρισμό ξανά των πολιτών σε ημετέρους και μή.
Νέες ταμπέλες πήρανε και δώσανε εν ονόματι μιας ¨Δημοκρατίας¨ που ο καθείς απ τους νεοκλασάτους την ερμήνευε κατά το δοκούν. Φυσικά ούτε λόγος να γίνεται για την υποσχόμενη ¨απλή αναλογική¨.
Πατώντας στα χνάρια των προκατόχων τους ,έσπευσαν κατά τον καλλίτερο τρόπο να γεμίσουν το Δημόσιο με χιλιάδες υποστηρικτές τους και να επιβαρύνουνε ακόμα περισσότερο τις ήδη επιβαρυμένες ΔΕΚΟ. Μια καινούργια φεουδαρχική εξουσία, ήλθε ν αντικαταστήσει την προηγούμενη, με προοπτικές και για το απώτατο μέλλον, τόσο για τα παιδιά, όσο και για τα δισεγγονά της. Συνθήματα.Σοσιαλιστικά και ελπιδοφόρα, πήρανε την άγουσα για το χρονοντούλαπο της ιστορίας. Φυσικά η λιτότητα συνεχίστηκε και με τη νέα εξουσία η οποία εκτός των άλλων είχε την σύμπραξη και την σιωπηρή ανοχή των κομματικών συνδικαλιστών της που πλειοψηφούσαν παντού.
Εν τω μεταξύ εγώ συνέχιζα απρόσκοπτα σαν γελοιογράφος να σατιρίζω καυστικότατα τα κακώς κείμενα της νέας διακυβέρνησης, δεχόμενος την μήνι και το κυνήγι των ¨¨δημοκρατών¨¨που την πλαισίωναν μέσα από τους συνδικαλιστικούς θώκους τους.
Εκείνοι στην ουσία κυβερνούσαν και μαζί με τα τσιράκια τους,έδεναν,έλυναν και τιμωρούσαν τους αντιρρησίες και αντιφρονούντες(σας θυμίζει κάτι?).
Ενώ είχα άριστα φύλλα ποιότητας, οι καταπράσινοι Διευθυντές μου με υπόδειξη των συνδικαλιστών της ¨¨αλλαγής¨¨ με υποχρέωναν να προσφεύγω στο συμβούλιο παραπόνων για να κερδίζω τις προαγωγές μου.(Είχα βλέπετε εξαρθρώσει τρείς μεγάλες σπείρες απατεώνων που λυμαίνονταν τις Τράπεζες και δεν τους έπαιρνε να κάνουνε διαφορετικά).
Κύλισε ο χρόνος και η εξουσία των δύο ομοούσιων εναλλασσόταν πιπιλίζοντας μας με υποσχέσεις για καλύτερη ζωή, αφού φυσικά την διασφάλιζαν μόνο στους ημετέρους των.
Έβγαζα μπιμπίκια στην κυριολεξία όταν άκουγα στην εισαγωγή κάθε ομιλίας τους την εκφώνηση ¨¨συντρόφισσες-σύντροφο騨που απευθύνονταν στο στενό κύκλο τους και όχι φυσικά στον ¨υπερήφανο¨ λαό, που τους είχε εξουσιοδοτήσει να τον υπηρετούν μόνο.. παραμονές των εκλογών. Σε κάθε εναλλαγή τους οι μέν παρελάμβαναν ¨καμμενη γή¨ ,τουτέστιν,¨¨λιτότητα στο διηνεκές και οι δε ¨¨χάος¨¨τουτέστιν και πάλι λιτότητα,μέχρι που κατάντησε ..αλητότητα. Ηλθε και η εποχή που ο Μέγας αποχώρησε απ την ζωή, αφήνοντας πίσω του τον διάδοχο να συνεχίσει ως νόμιμος κληρονόμος το έργο της Δυναστείας. Απ την αντιπέρα όχθη ανέμεναν με τα μαχαιροπήρουνα ανα χείρας οι άλλες δύο μεγάλες Δυναστείες.Για λίγο κυβέρνησε και ο υπέργηρος σήμερα Δρακουμέλ επιβάλλοντας πιο σκληρή λιτότητα στα στρουμφάκια,διακόπτοντας για δυο χρόνια την απρόσκοπτη διακυβέρνηση του φεούδου από τον μέλλοντα διαδοχο του 98%(σας θυμίζει τίποτα το ποσοστό?).Κάποιος λοιπόν που έβλεπε μόνο την μύτη του (see myti) βγήκε αρχηγός του πράσινου ασκεριού, ξεκινώντας με μια υπερήφανη απάντηση στους Γιάνκηδες όταν στριμωχτήκαμε σ εκείνο το κατσικονήσι ευχαριστώντας τους τα μέγιστα. Ακολούθησε ο θρίαμβος με τον Οτσαλάν που μόνο πράσινο περιτύλιγμα δεν του βάλανε για να τον πασάρουν στους ομοζειμπέκηδες.(Στο Ζειμπέκικο οι πράσινοι υπερτερούν των γαλάζιων.).Και είπε ο λαός,¨δεν βαριέσαι ας είναι,αρκεί που δεν το κάνανε οι άλλοι που δεν δήλωσαν Σοσιαλιστές ¨¨και φυσικά τους έδωσε χάρη για το χρηματιστήριο όπου εν χορώ το παίζανε παπαγαλάκια, για το ξεφούσκωμα στα λάστιχα των τρακτέρ των γεωργών για να μη ντεραπάρουν,αλλά και για τη γυμναστική με τα γκλόπ στις πλάτες των συνταξιούχων για αρθριτικά τους.Κάποια στιγμή ήλθε το πλήρωμα του χρόνου και ο νεαρός απόγονος κονταρομάχησε με τον χοντρό της άλλης Δυναστείας αλλά έφαγε τα μούτρα του ,παρά τους λιμούς,σεισμούς και καταποντισμούς και τα ανομολόγητα ομόλογα που τον βάραιναν .Από εκεί και πέρα είναι όλα τόσο κοντινά και γνωστά σε όλους ,που αναμένουμε νεώτερα.Ο Θεός η ο Λενιν ή ο Ζαρατούστρα να βάλουνε το χεράκι τους, για να τα βρούνε ώστε να κάνουνε αντιπολίτευση της προκοπής, αν φυσικά το αντέχουνε τα χρόνια που θ ακολουθήσουν, μακριά από τις καρέκλες της εξουσίας,που τόσο τους έχουνε λείψει.
Ουφ τρέχω τώρα για πετρέλαιο θέρμανσης μιάς και θα πουλιέται πολύ σύντομα όσο η αεροπορική κηροζίνη..Είχες δεν είχες μας απογείωσες πάλι χοντρέ, αλλά πρόσεξε καλά μήπως οι δάφνες σου στα τελικά σου χρειαστούν μόνο για τις φακές..!
marakos
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
