| |
Εδώ σα φτάσεις
κάνε συντροφιά στις σκέψεις ....
δέντρο ανθισμένο τα φύλλα του εσύ
αειθαλή
κοίτα τον κόσμο αδράζοντας
τις ομορφιές της στιγμής,
του λεπτού.
Στην αιωνιότητα περνάς δίνοντας
απλόχερα
σκορπώντας
στους ανέμους της ζωής
τις λέξεις
Άρχοντας ο έρωτας
τα σκήπτρα του ρυθμού κρατά σφιχτά
Το κορμί λικνίζεται
χαϊδεύει τις νότες
Οι χτύποι της καρδιάς
ανοίγουν τις πόρτες ,
Χείμαρρος οι χυμοί
Της ιδρωμένης σάρκας ξεχύνονται
Ποτάμι
στο δάσος της αλλοπαρμένης φαντασίας
Ποτίζουν
κοιλάδα των αισθήσεων
των παραισθήσεων
της εικόνας
της μαγείας
της λάβας
τρέλα , τρελά
σφυρίζει η χαρά
κυλάει στις πεδιάδες, στα βουνά.
Της ασάλευτης γραμμής
Του κορμιού
Ορμώμενες λέξεις
απ ΄όνειρα
Λεπτών αιώνιων ,στιγμών
Άστρα των μακρινών
ουρανών
Αυτό το τέλος
Αυτό το ταξίδι
Ευχή από τα χείλη
Ξεπηδά
Στα χείλη ,στη γλώσσα
Κι αφήνει
Σημάδι
ανεξίτηλο ..γεύσου
γεύσου
Μα πάνω απ΄ όλα
Ζήσε
Μαζί ,μαζί μου την αγάπη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
