Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η σκόνη της Θλίψης
 γιατί και η θλίψη έχει την σκόνη της όπως κι η χαρά έχει το δάκρυ της...
 
Όσα παράθυρα κι αν ανοίξω
Δεν λέει η θλίψη να δραπετεύσει και να ξεκουμπιστεί
Σαν σκόνη που όσο και να την τινάζεις
Ξανά κάθετε στα ίδια σημεία
σαν μαξιλάρια που όσο και να τα ζυμώνεις τα βράδια
δεν γίνονται τα όνειρα πιο εύπεπτα

και στραγγαλίζεται έτσι η νύχτα
από νηνεμίες θηλιές
και μυρωδιές σχοινιά.

Άραγε πόση φλούδα έχει η λέξη περιμένω
-κι εγώ ο αγεωγράφητος φυσικό να χαθώ στο Περί του Μένω -
Και το κουκούτσι της τι θα είναι;

Αχ, είναι κι αυτή η θάλασσα
-η μέσα μου θάλασσα; -
που δεν εννοεί να καταλάβει
Εκεί, να επιμένει, να γλύφει τις πέτρες
Ευελπιστώντας να τις κάνει χαλίκια
Να πονά λιγότερο όταν πάνω τους ακρωτηριάζεται
Και δεν εννοεί
Πως μετά θα πονά περισσότερο
Τόσες θρυμματισμένες πέτρες
Τόσοι και οι ακρωτηριασμοί.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Γράφω, σημαίνει κάνω μακροβούτια, με ανοιχτά τα μάτια στης ψυχής μου τα θολά νερά
 
χρήστος
05-11-2007 @ 02:20
πολύ βαθύ και ουσιαστικό, καλή σου μέρα
Αστρογιογγι
05-11-2007 @ 02:38
φοβερο! Καλημερα!
στραγγαλίζεται έτσι η νύχτα
από νηνεμίες θηλιές
και μυρωδιές σχοινιά...
h v maverick
05-11-2007 @ 03:06
Χμ. ωραίες εικόνες και σκέψεις, ωραία γραμμένες. Καλημέρα
agrampeli
05-11-2007 @ 04:28
πολύ πολύ καλό ::yes.:: ::up.::
justawoman
05-11-2007 @ 13:20
Μου είναι τόσο οικεία όλα όσα γράφεις... παρόλο που εσύ μόνο μπορείς να τα αποδώσεις έτσι... καθηλωτικά, σχεδόν τετελεσμένα.
Η υπομονή είναι σαν το σφουγγάρι... μέχρις ενός σημείου μπορεί να απορροφά νερό

Και με αφορμή τη θάλασσα μέσα σου:

Στην αρχή η θάλασσα ήταν θάλασσα.
Ύστερα έγινε ωραία θάλασσα.
Και πριν χαθεί απ' τα μάτια σου
έπεσες μέσα της.

Έγινες θάλασσα ή μήπως πάντα ήσουν;

(Γ. Ευθυμιάδης)
Α.Ε. ΕΠΕ
05-11-2007 @ 15:57
Υπέροχο, σαν να θέλει να πει πάρα πολλά, μα είναι κι αυτή η μέσα θάλασσα που ακρωτηριασμένη υποχωρεί.
Nocturna_
07-11-2007 @ 05:57
Δεν ξέρω πως να το περιγράψω..γι αυτό σου λέω το εξής:
Μαζί με τις σκέψεις σου, σου δάνεισα και τις δικές μου,
σίγουρη πως θα τις βγάλεις προς τα έξω με την πένα σου,
όπως ακριβώς θα θελα να διαβαστούν..και το κυριότερο με τις ίδιες αποχρώσεις..

Φιλιά σου!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο