Αστρογιογγι 06-11-2007 @ 02:42 | Στην απαλότητα του νυχτεριού και του αρώματος μιας βιολέτας..
και κάτω ο κόσμος ο υπόλοιπος κομμάτια μάρμαρο...ολο!
Να'σαι καλα βρε)))
Τόσα χρόνια εκτεθειμένη στη θάλασσα.
Κάθε κύμα κι ένας μικροσκοπικός θάνατος.
Κάθε άνεμος κι ένα καλλιγραφικό χαμόγελο | |
ΑΙΟΛΟΣ 06-11-2007 @ 02:45 | Από τα καλύτερα σου Γιάννη..
Ειλικρινά το απόλαυσα..
Καλημέρα..
::smile.:: | |
candy-candy 06-11-2007 @ 05:21 | Πραγματικά καταπληκτικό... ::blush.:: | |
TAS 06-11-2007 @ 05:46 | Τόσα χρόνια εκτεθειμένη στη θάλασσα..
...Σε πόθησα καθώς σε είδα ...
...στα πρωτοσέλιδα που άνεργοι Θεοί διαδήλωναν... :
“Παράρτημα : Γυναίκα εθεάθη να κλαίει”. !!! ::oh.::
::theos.::
(Συγγνώμη για την αυθαίρετη σύμπτυξη..) | |
balistreri 06-11-2007 @ 07:18 | έκτακτο...παράρτημα... | |
Nocturna_ 06-11-2007 @ 07:27 | Ζήλεψα.. | |
justawoman 06-11-2007 @ 17:21 | Λόγος αμιγώς ερωτικός και βαθύς, όσο κι ο πόνος
Γλυκά σταλάζει... | |
mikrimagissoula 06-11-2007 @ 19:40 | Απίστευτος... | |
MARGARITA 11-11-2009 @ 02:03 | Καλημέρα ποιητή....δεν ξέρω όμορφα λόγια να γράψω....το άγγιγμα σου φτάνει;;;; | |
Χρήστος Γιουσμαδόπουλος 11-11-2009 @ 06:11 | Πολύ πολύ όμορφο! Την καλησπέρα μου! | |
|