|
CHЯISTOS P 06-11-2007 @ 17:35 | Καλημέρα !
Ένας κροκόδειλος «δούλευε» κανονικά τον θηριοδαμαστή του λέγοντάς του κάθε ώρα και στιγμή : «ΨΙΤ, ΨΙΤ, ΚΟΡΟΙΔΟ !». Μια, δυο, τρεις, άπειρες φορές… (δεν υπήρχε Galanta στο τσίρκο), εκνευρίστηκε ο θηριοδαμαστής, τον βουτάει, χώνει το χέρι από το στόμα μέχρι την κοιλιά του κροκόδειλου, και τον γυρίζει ανάποδα σαν γάντι…
Μετά από λίγο ακούγεται ξανά ο κροκόδειλος : «ΤΙΨ, ΤΙΨ, ΡΟΚΟΙΔΟ !»….
Το παραπάνω χιουμοριστικό στιχοσχόλιο είναι ένα «τιψ, τιψ, ροκόιδο» ανάστροφο στο υπέροχο http://stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=62216 της Μαρία Χ. | | name_dsp 06-11-2007 @ 23:16 | Μου άρεσε ο κροκόδειλος γιατί δεν ... έκλαψε!
Καλημέρα Χρήστο! ::smile.:: | | Spartinos 07-11-2007 @ 00:59 | ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΧΡΗΣΤΟ
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ::up.:: | | TAS 07-11-2007 @ 01:50 | την νοσταλγία μου διαλύει η ελπίδα ::angel.::
η ελπίδα διαφυγής... ::whist.:: | | Μαρία Χ. 07-11-2007 @ 05:14 | Σαν έχεις άλλην αγκαλιά.. τί θέλεις τη δική μου ;
Αλλού χαίρεσαι.. έρωτα.. την καθεμιά πνοή μου...
Σαν κάθε νύχτα ξαγρυπνάς σε γυναικεία στήθη
Μην με ρωτάς.. αγάπη μου.. για τα δικά μου ήθη...
Σαν δευτερόλεπτα μετρώ στις λάγνες σου τις λέξεις
Γνωρίζω το πολύ καλά.. πως δεν θα με διαλέξεις...
Σαν αδιέξοδα απαντώ.. στον κάθε σου τον δρόμο
Να απαλύνεις δεν μπορείς του χωρισμού τον τρόμο...
Σαν κάθε ώρα που περνά με βρίσκει μακριά σου
Πώς να στραγγίξω.. πές μου πώς.. τα μύρια δάκρυά σου ;...
Σαν αγριεύει ο καιρός.. 'γώ πώς να ημερέψω ;
Πώς να γενώ μια χίμαιρα.. να 'ρθώ και να σε κλέψω ;...
Σαν τίποτε δεν θα χαρώ.. τίποτε μην μου τάζεις
Μονάχα μες στη δύση μου.. σαν ήλιος να χαράζεις...
6-11-2007
| | primavera 07-11-2007 @ 07:06 | Μα η ...απόσταση, ασφάλεια κρατά..
και μερικές φορές κάνει και καλό(στους άλλους)
δε με κατάλαβες είμαι σίγουρη αλλά δεν πειράζει φτάνει που κατάλαβα εγώ ::rol.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|