| Το καράβι τόσα χρόνια που μπαρκάριζα
επιτέλους ήρθε και έδεσε λιμάνι Πειραιά
βγήκα τσάρκα και τα BAR πήρα αμπάριζα
διψούσα τόσο για ποτά και θηλυκά.
Στο τρίτο το ουϊσκι όμως σταμάτησα
πολύ κουράστηκα για τούτα τα λεφτά
πλήρωσα, προς την έξοδο περπάτησα
κόποι επτά χρόνων, δεν πετιούνται απλά.
Είδα μια βρύση, νερό πάνω μου έριξα
είπα ΄΄ως εδώ, πρέπει να κόψω τα χαζά
έσπειρα σπόρους σκληρής δουλειάς και θέρισα
καλό κουμάντο θέλει κι όχι παλαβά''.
Είχα μια μάνα που κλαμένη με περίμενε
που μόνο αν μ΄ έβλεπε θα έπαιρνε χαρά
πήρα ένα τρένο στην πόλη μου που πήγαινε
σε δέκα ώρες με κρατούσε αγκαλιά.
Οι συνθήκες της ζωής μ΄ έκαναν κι έφυγα
δύσκολα πέρασα και τράβηξα πολλά
μπορούσαν πολλά να συμβούν μα τ΄ απέφυγα
τέρμα στα μπάρκα, τώρα θάμαι στη στεριά.
Δυο μήνες πέρασαν τώρα που το άνοιξα
με μια διακόσμηση τελείως ναυτική
ένα Cafe κοντά στης πόλης μου τη θάλασσα
άγκυρα έριξα.......βρήκα μια τακτική.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|