[I][B]Από μικρό παιδί μια λέξη μου ‘χει μείνει
Σώπα μου ‘λέγαν οι γονείς κακό μην γίνει
Μα βλέπω βία, αίμα, θύματα στο δρόμο
Σώπα εσύ δεν ξέρεις δεν γνωρίζεις από νόμο
Και στο σχολείο έπειτα σοφοί δασκάλοι
Με γαλουχήσανε σωπαίνοντας να σκύβω το κεφάλι
Μην αντιστέκεσαι και μην αντιμιλάς
Γιατί ποιος ξέρει ίσως να σε βρει μπελάς
Σώπα και μην μιλάς
Σ’ ότι κακό κι αν δεις
Μονάχος σου να κλάψεις
Σώπα και μην μιλάς
Είσαι μικρός πολύ μικρός
Εσύ των κόσμο να αλλάξεις
Πλέον μεγάλωσα και μου ‘ρχετέ να σκάσω
Από τα σώπα τα πολλά νομίζω θα ξεσπάσω
Την αδικία τόσα χρόνια μόνο βλέπω
Αλλά αποφάσισα να μην την παραβλέπω
Και τα παιδιά μου πλέον δεν θα τα φιμώνω
Θα είναι ελεύθερα να λεν’ παντού τον πόνο
Τα τόσα σώπα μου ρημάξαν την ψυχή
Θα εκραγώ και θα φωνάξω ως εκεί[/B][/I]
