Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271255 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τή νύχτα στη βροχή
 παλιό
 
Σα ριπές ημιαυτόματων όπλων
τα ψιχαλίσματα της βροχής.
Χτυπούσαν ευεργετικά το κεφάλι μου
καθώς γυρνούσα μέσα στους δρόμους.
Φαίνεται πως το ψιλόβροχο διέγειρε τη σκέψη μου.
Ο κόσμος έδειχνε ελαφρύς, ευρύχωρος, ταιριαστός, στα μέτρα μου.
Βάδιζα-ευτυχώς- μέσα στη νύχτα
ώσπου σταμάτησε η βροχή.
Τα φώτα λυτρωτικά σημάδια
ενός υπαρκτού περίγυρου
που διανυχτέρευε.
Έμοιαζε να ξέρω ποιός είμαι
πού πάω γιατί υπάρχω
ή μάλλον σαν όλα αυτά
να μην είχαν σημασία
να μην υφίσταντο πλέον ερωτήματα.
Στη νύχτα στην πλατεία μετά την βροχή
ακούμπησα σ' ένα δέντρο σα νά 'ξερα
όλα όσα χρειαζόμουν.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Aris4
07-11-2007 @ 11:38
::mad.:: Γιαννη μου , εχουμε βλεπεις και τον Παντελη .....

που δεν αφηνει κανεναν αλλον να πει τιποτα !!!!!! ::razz2.::

Εγω απλα θα πω οτι ειναι πανεμορφο !!! ::yes.::
foteinos
07-11-2007 @ 12:33
κι εγώ να συμφωνήσω ::smile.::
justawoman
07-11-2007 @ 14:22
Εκπνέει τόση γαλήνη μέσα στο υγρό νυχτερινό τοπίο
Εξαιρετικό!
Α.Ε. ΕΠΕ
07-11-2007 @ 15:20
"Τα φώτα λυτρωτικά σημάδια
ενός υπαρκτού περίγυρου
που διανυχτέρευε."
Πράγματι, εξαιρετικό!

TAS
07-11-2007 @ 16:53
Στη νύχτα στην πλατεία μετά την βροχή

σίγουρα είσαι κάποιος συγγενής μου... ::sad.::
Αστεροτρόπιο (Jeny)
08-11-2007 @ 04:50
Πόσο χαίρομαι που σε διαβάζω ξανά!
Η κατακλείδα σου...πραγματική κατακλείδα!
::love.::
Αγνή
08-11-2007 @ 09:04
Πολύ ωραίο! μα! λες
Έμοιαζε να ξέρω ποιός είμαι
και
σα νά 'ξερα
όλα όσα χρειαζόμουν.
Εάν ήταν λυτρωτική η αίσθηση, θα ήξερες
ποιός είσαι και όλα όσα χρειαζόσουν,
ή δεν θα είχε πράγματι σημασία...
Αγνή
08-11-2007 @ 09:03
.
balistreri
08-11-2007 @ 12:32
την άλλη φορά να παίρνεις ομπρέλα...
giannisanas
10-11-2007 @ 02:40
ρε παιδιά, ειλικρινά με συγκινείτε. Χαίρομαι που μέσα στα ποιήματα εκφράζω κοινούς παρανομαστές. Απ' αυτήν την άποψη είμαστε το δίχως άλλο συγγενείς. ΑΕ.ΕΠΕ όντως αυτή είναι η πιο όμορφή φράση του ποιήματος. Αγνή δε καταλαβαίνω που διαφωνείς ή αν πρέπει να διαφωνήσεις έστω και συμφωνώνατας. Βαλι για μαλάκα μ' έχεις; ποιός τα χάνει αυτά;

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο