marakos1948
08-11-2007 @ 04:21 | ανάθεμα τον τον άτιμο τον φτερωτό μπέμπη,αλλά όχι να μας οδηγεί μέχρις εκεί...
Σε καταλαβαίνω απόλυτα ,γιατί τον έζησα και έτσι κάποτε..αλλά πάντοτε ήθελα να μην φτανω στο σημείο να γίνομαι ερμαιό του.Σ αυτό με βοήθησε η αεροπορία..σου φαίνεται ίσως περίεργο,αλλά το πρώτο που έψαξα όταν πρωτομπήκα σε μεταγωγικό και μάλιστα nord-atlas(παναγία βοήθα),ήτανε να ενημερωθώ για ..την έξοδο διαφυγής .Ετσι έκανα και στους ερωτές μου,αφηνόμουνα στα χέρια των γλυκήτατων συντρόφων μου αλλά...πάντοτε στάντ μπάι η ψυχούλα μου,για να μη πάω απο περιδήνηση ή απώλεια στήριξης.Κανε λοιπόν το ίδιο και δεν θα χάσεις.Οτι γραφεις με την πένα της ψυχής σου είναι ΥΠΕΡΟΧΟ αλλά δεν αξίζει να σπαταλούμε τη ζωή μας για ΚΑΝΕΝΑ και ΚΑΜΙΑ παρα μόνο για την ευτυχία μας.Αντε να δω χαμογελάκι και απο εσένα,δεν σου πάει η κατάθλιψη και το δάκρυ.Αυτά απο ένα ραμολί ,που έψαξε υπομονετικά και βρήκε αυτό που του ταίριαζε και μπορεί ακόμα να χαμογελά ακόμα και χωρίς την μασσελιτσα του.ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ! | |
Ναταλία...
08-11-2007 @ 04:31 | ::hug.:: ::kiss.:: | |
elena351
08-11-2007 @ 07:47 | Κουμπαρούλα μου ...διαμάντι της γραφής....υποκλίνομαι!! ::theos.:: ::love.:: ::kiss.:: | |
LA NOTTE
08-11-2007 @ 08:50 | Ανάθεμά σε.. μου στερείς εκείνον π' αγαπάω
Και σε λαθραίες αγκαλιές πέφτω και κολυμπάω...
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Aris4
08-11-2007 @ 08:56 | Ανάθεμά σε έρωτα.. τις πλάτες μου βαραίνεις
Εκει .... παραλιγο να μου ξεφυγει και να πω κατι ! ::razz2.::
Αλλα δεν το λεω γιατι θα με σκοτωσεις !! ::razz2.::
Αχαχαχαχαχαχ ,,, δεν φταιω εγω ρε ... εσυ που μου ' δωσες αερα φταις !!! ::kiss.:: | |
primavera
08-11-2007 @ 12:17 | πάνω κάτω....ΑΨΟΓΑ ::theos.::
Ανάθεμά σε που ποθείς εκείνο που δεν έχω
Κι ούτε που νοιάζεσαι σταλιά.. αντέχω.. δεν αντέχω...
::sad.:: ::cry.:: | |
CHЯISTOS P
08-11-2007 @ 14:44 | Μαράκι μου καλησπέρα... Ελείψει δικαιώματος καταχώρησης, σου βάζω αυτό σαν σχόλιο, ούτως ή άλλως , μάλλον για αφιέρωση πήγαινε...
Καρδιά μου σε αποπλανώ
Στου πόνου μου το ριζικό
τον πόνο σου προσθέτεις.
Ξερνώ την πίκρα στα χαρτιά / ρίχνω στα τέλια σαϊτιά,
μετρώ στη θλίψη μετρικό / παίρνω τον δρόμο τον στενό
και γίνομαι επαίτης..
Μα δεν με νοιάζει πού ‘μαι μόνος / δεν με τρομάζει αυτός ο πόνος,
με νοιάζει πού ‘σαι μοναχή / σαν περιστέρι στη βροχή..
Στα κράσπεδα θ’ αγκομαχώ
πνιγμένος μες στο θρήνο,
κι η νύχτα πάλι θα φανεί / με την σκληρή της εμμονή
πάλι να μ’ έχει μοναχό / στον πόνο μου ν’ αναριγώ
και δάκρυα να χύνω..
Μα δεν με νοιάζει πού ‘μαι μόνος / δεν με τρομάζει αυτός ο πόνος
με νοιάζει πού ‘γινα βραδύς / κι ούτε κι απόψε θα με δεις..
Καρδιά μου σε αποπλανώ
κι αισθάνεσαι σκασμένη..
Ψυχή σταμάτα να ριγείς / είμαι παλιάς διαλογής,
τόσο που κλαίω και πονώ / με την μυαλό διαφωνώ
που δεν καταλαβαίνει…
Μα δεν με νοιάζει πού ‘μαι μόνος / δεν με τρομάζει αυτός ο πόνος
με νοιάζει πού ‘σαι μοναχή / κι έχω μεγάλη ενοχή..
-.-
Καλό σου βράδυ !
Επίσημη καταχώρηση λοιπόν στο : http://christosp.pblogs.gr/ .... (Galanta, ρίξε και σύ κα'να σχόλιο κατά κει...) | |
Μαρία Χ.
09-11-2007 @ 02:45 | Να σε πάει Άρη, ε ;;; Και μόνο που βλέπεις τον.. από πάνω μου.. τα κάνεις πάνω σου !!! Χα.. χα.. χα..!!! Επιτέλους μαζεύτηκες !! ::laugh.:: ::razz2.:: ::love.:: | |
Μαρία Χ.
09-11-2007 @ 02:49 | Χρήστο μου :
Μα δεν με νοιάζει πού 'μαι μόνη / δεν με τρομάζει αυτή η αγχόνη
Με νοιάζει πού 'σαι μοναχός / κι αέρα σου στερώ και φως...
::sad.:: ::love.::
Καλή σου μέρα γλυκέ μου... | |
 |
