Ναταλία...
11-11-2007 @ 04:52 | Το σπίτι μου είναι ζεστό / μα η ψυχή μου άδεια
με το κουφάρι μου πιστό / στης μοναξιάς τα χάδια,
ποτέ δεν είχα λάφυρα, / λουλούδια στην ποδιά μου
μόν’ με κλειστά παράθυρα / σφραγίζω την καρδιά μου.
Υπέροχος ο σπουργίτης σου Χρήστο ::yes.:: ::up.:: | |
Helene52
11-11-2007 @ 05:45 | Παύει μέσα μου η θλίψη να με πλήττει
σαν προσμένω κάθε μέρα τον σπουργίτη,
απ’ το τζάμι τον κοιτάζω και του γνέφω
και στις μέρες της χαράς μου επιστρέφω.::hug.::
Την καλημέρα μου !! Πάρα πολύ ωραίο ! Υ Π Ε Ρ Ο Χ Ο
::theos.:: ::up.:: | |
Μαρία Χ.
11-11-2007 @ 06:12 | "Το σπίτι μου είναι ζεστό / μα η ψυχή μου άδεια
με το κουφάρι μου πιστό / στης μοναξιάς τα χάδια,
ποτέ δεν είχα λάφυρα, / λουλούδια στην ποδιά μου
μόν’ με κλειστά παράθυρα / σφραγίζω την καρδιά μου."
Τί να σχολιάσω Χρήστο μου ;; Το ποίημα τα λέει όλα τόσο υπέροχα...
::love.:: | |
MARGARITA
11-11-2007 @ 06:16 | Πρέπει να δώσεις όνομα του μικρού φίλου σου...
όμορφο το εσώψυχο σου Χρήστο | |
Aris4
11-11-2007 @ 07:42 | Σταυρο .........
Καλο ονομα για σπουργιτι ::up.:: ::up.::
Καλημερα Χρησταρα ::xmas.:: | |
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
11-11-2007 @ 09:10 | Στην παγωνιά της χειμωνιάς / πήρα στρατί του δρόμου,
μα στο θαμπό της καταχνιάς / πάγωσε τ' όνειρό μου
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Α.Ε. ΕΠΕ
11-11-2007 @ 11:31 | Μια ακόμα μορφή της ελπίδας. Πολύ όμορφο ποιητή ::yes.:: | |
Άθη Λ.
11-11-2007 @ 12:52 | Σταύρος... καλό όνομα για σπουργίτη!!
συμφωνώ με Άρη Σπουργίτη μας... ::love.::
κι εγώ θα φτιάξω μια φωλίτσα για να ζεσταθείς
δεν θα σ' αφήσω έξω στο χιόνι να κρυώσεις
και την καρδούλα μου θ' ανοίξω να χωθείς
και όταν μπεις Σπουργίτη μου, δεν θα το μετανοιώσεις!!! ::kiss.:: | |
CHЯISTOS P
11-11-2007 @ 14:07 | Γεια σου βρε Σταύρο μου και κύριε Σταύρο / κι έξοχε αφέντη μου τσουτσουλομύτη,
άλλο καλύτερο name δεν θά ‘βρω / για τον γλυκό μου μικρό σπουργίτη..
Γειά σου και σένα νονέ Σταύρο. Καλωσορίζω και την παρα-νονά. Γειά σε όλους !
| |
balistreri
11-11-2007 @ 14:32 | α...για σένα καταργήθηκε η κυνηγετική περίοδος... | |
mikrimagissoula
11-11-2007 @ 18:48 | Το σπίτι μου είναι ζεστό / μα η ψυχή μου άδεια
με το κουφάρι μου πιστό / στης μοναξιάς τα χάδια,
ποτέ δεν είχα λάφυρα, / λουλούδια στην ποδιά μου
μόν’ με κλειστά παράθυρα / σφραγίζω την καρδιά μου
Κορυφαίο... ::yes.::
Καλημέρα Χρήστο... | |
Μαρία Χ.
12-11-2007 @ 02:38 | Γκρίζο σπουργίτι...
Απόψε άφησα την πόρτα ανοιχτή
Δεν βρίσκει τόπο η καρδιά να κοιμηθεί
Μοιάζει η νύχτα νά 'χει χάσει το φεγγάρι
Τη μαύρη θλίψη μου.. πώς έκαμε ζευγάρι...
Απόψε έδιωξα τους φίλους απ' το σπίτι
Κι άφησα μόνο ένα γκρίζο σου σπουργίτι
Κείνο που τάϊζες μια μέρα στο μπαλκόνι
Και τώρα πια ένα σπουργίτι μας ενώνει...
Είναι που τό 'μαθες να τρώει απ' το χέρι
Κι έρχεται πάντα ίδια ώρα.. μεσημέρι
Την απουσία σου στα δύο τη μοιράζω
Κι αυτή τη λύπη μες στα μάτια του κοιτάζω...
Μα σκέψου τάχα.. μήπως έρθει κάποια μέρα
Όπως κι εσύ.. να μου στερήσει τον αέρα!
Θα βρω φτερά και κινήσω να το ψάξω
Ό,τι αγγίζεις.. πώς μπορώ να το αλλάξω;
Μένουν στην πόλη μας, μου λεν, χίλια σπουργίτια
Που ξημερώνουν και βραδιάζονται στα σπίτια
Με κοροϊδεύουν τα παιδιά της γειτονιάς
Κι όμως δεν ξέρουν.. εσύ είσαι ο φονιάς!
Σκότωσες, φαίνεται κι εκείνου την ελπίδα
Είχε τα μάτια σου μονάκριβη πυξίδα
Και τώρα χάθηκε στην πόλη των χιλιάδων
Μέσα στον γκρίζο τον καπνό των καμινάδων...
-------------------------------------------------------------------------------------
Κάτι παλιό.. αλλά μου το θύμισες μόλις είδα τον τίτλο σου !
Καλή σου μέρα Χρήστο μου ! ::love.:: ::kiss.:: | |
CHЯISTOS P
12-11-2007 @ 02:56 | http://ca.encarta.msn.com/media_461555766/House_Sparrow.html = Ευχαριστώ, καλημέρα ! | |
elena351
12-11-2007 @ 16:20 | ....Άλλοι αγάπη με ονομάζουνε ,άλλοι απλά σπουργίτη
άλλοι στη γειτονιά με κράζουνε ,άλλοι με λέν αλήτη
μα εγώ χαρίζω συντροφιά για ψύχουλα μονάχα
κουρνιάζω στα περβάζια σας είναι αμαρτία τάχα;;;
λίγη ζεστασιά όπως κι εσείς έτσι κι εγω γηρεύω
έξω από κλειστά παράθυρα στέκομαι κι αγναντεύω
μα υστερώ από φωνή..... και θα ᾽χα τόσα να λέω
τώρα στο περβάζι σου στέκομαι εδώ και κλαίω.....
Καλό σου ξημέρωμα κουμπαράκο μου!! ::love.:: ::hug.:: ::kiss.:: | |
 |
