| Δεν μπορείς να ξεφύγεις από αυτό που είναι γραμμένο να γίνει,
ο ήλιος ψιλά τα χνάρια σου σβήνει.
Κάνεις δεν σε θέλει κάνεις δεν σε αγάπα είσαι ο εφιάλτης που πεινάει,
μόνο τον πόνο και την δίψα για αίμα ζητάει.
Άσε με να κοιμηθώ να ξυπνήσω να χαθώ,
στα όνειρα να μπω μόνος να προσπαθώ,
μέχρι να σε βρω, θα χαθώ.
Κρατάμε όπως κρατάς την αγάπη για το διαφορετικό
και αγαπάμε όπως αγαπάς τον ήλιο που καίει την καρδιά ενός βρικόλακα.
Έχεις χαθεί σε ένα μονοπάτι που σε βγάζει όλο σε αδιέξοδο,
μα στο χέρι σου κρατάς την διέξοδο.
Που ανήκεις δεν θα μάθεις ποτέ εκτός και αν βρεις,
αυτό που τόσο επιθυμείς.
Άσε με να προσπαθώ να γυρίσω πάλι μόνος να περπατώ,
στο ορίζοντα του ονείρου σου να φτάσω,
μέχρι να κλάψω.
Κρατάμε όπως κρατάς την αγάπη για το διαφορετικό
και αγαπάμε όπως αγαπάς τον ήλιο που καίει την καρδιά ενός βρικόλακα.
Κρατάμε όπως κρατάς την αγάπη για το διαφορετικό
και αγαπάμε όπως αγαπάς τον ήλιο που καίει την καρδιά ενός βρικόλακα.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|