Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η θάλασσα της Αμμοχώστου
 


Στάσου βιαστικέ διαβάτη
Κι αγνάντεψε την θάλασσα ως πέρα
Εκεί που κάθε ώρα,κάθε στιγμή φευγάτη
Ατέλειωτη μονάζει ερημιά,θανάσιμη φοβέρα

Μονότονα ανασαίνει με συντροφιά τα ξωτικά
Και δεν ακούγεται μήτ’ενα θρόισμα νερού
μήτ’ένα ξάρτι δε λυγά
Στην αδειοσύνη του καλοκαιριού

Δεν έχει μείνει άλλο για ζωή
Στο μαύρο πέρασμα τ’αμείλιχτου καιρού
Μόνο το όνειρο που ακόμα αντηχεί
Και τα πικρά σημάδια,της φυγής και του χαμού



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
artista_k
15-11-2007 @ 11:20
Με τι καρδιά βρε Αντρέα να κοιτάξεις αυτή τη θάλασσα; ::sad.::
iptamenos_gatos
15-11-2007 @ 11:20
μια φορα εχω δει την αμμοχωστο με τα κυαλια απο μακρυα
και μια φορα πηγα στην αμμοχωστο με την περιγραφη του λεοντιου μαχαιρα μεσα απο το χρονικο της κυπρου
συμφωνω μαζι σου
artista_k
15-11-2007 @ 11:25
Επιτέλους και μια φορά ιπτάμενε να βαδίσουμε στον ίδιο δρόμο... ::yes.::
ΧΡΟΝΟΣ
15-11-2007 @ 11:25
θαλασσα....ταξιδιαρα ::hug.:: ::love.::
iptamenos_gatos
15-11-2007 @ 11:27
αριστα_κ μην το λες εγω βαδιζω σε παρετερους δρομους
ειμαι τελειως ιδιορρυθμος
artista_k
15-11-2007 @ 13:16
Χμ ... μην το λες, έχω κι εγώ τα ...μονοπατάκια μου! ::wink.::
Helene52
15-11-2007 @ 13:18
Με τα κυάλια και εγώ έχω δει την Αμμόχωστο και τα γκρεμισμένα και καμμένα σπίτια ::yes.::
Την καλησπέρα μου ::smile.::
Ναταλία...
16-11-2007 @ 03:30
Δεν έχει μείνει άλλο για ζωή
Στο μαύρο πέρασμα τ’αμείλιχτου καιρού
Μόνο το όνειρο που ακόμα αντηχεί
Και τα πικρά σημάδια,της φυγής και του χαμού


πολύ ωραία την περιέγραψες ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο