| Σήμερα 16 νοεμβρη.34 χρόνια μακριά από τα κάγκελα των ματωμένων ψυχών.
Θα σας διαβάσω ένα απόσπασμα από τα θρησκευτικά της Γ δημοτικού.
ΤΙΤΛΟΣ: Χαρίσματα του Ανθρώπου
Είδαμε στο προηγούμενο μάθημα πόσο ξεχωριστός από τα άλλα δημιουργήματα είναι ο άνθρωπος. Γιατί ο άνθρωπος έχει χαρίσματα που δεν τα εχει κανένα άλλο δημιούργημα.
Πρώτα – πρώτα σκέφτεται , έχει μυαλό , νού όπως λέμε. Θέλει και μπορεί να μαθαίνει να ψάχνει , να ανακαλύπτει και να δημιουργεί. Καταλαβαίνει και μπορεί να διαλέγει ανάμεσα στο καλό και το κακό , στο δίκαιο και το άδικο. Έχει μια μικρή φωνούλα στη καρδιά του τη συνείδηση , για να μπορεί να ξεχωρίζει. Έχει ακόμη κάτι πολύ σημαντικό να ζει και να σκέφτεται με ελευθερία.
Αυτά τα τόσο ξεχωριστά χαρίσματα του δόθηκαν ως εφόδια για τη ζωή του από το θεό.
Σήμερα μέσα στη προχειρότητα μαζευτήκαμε για κάποιο λόγο πιστεύω.
Ο λόγος κατε εμε είναι ένας. Ένας και μοναδικός. Να ανακαλύψουμε ή μάλλον να ξεθάψουμε από μέσα μας ένα άλλο χάρισμα που μας έδωσε ο θεός τη μνήμη.
Την ικανότητα που μας δίνει την δυνατότητα να αναδεικνύουμε όλα τα άλλα χαρίσματα.
Αυτή, η μνήμη , είναι που καθοδηγεί το αύριο.
Τη μνήμη που πρέπει να την αφήνουμε να δουλεύει ακατάπαυστα μέσα μας και σαν ακατέργαστο διαμάντι να την προστατεύουμε.
Πέρα από κομματικές προκαταλήψεις και εσωστρέφειες.
Ίσως να μην είμαι ο κατάλληλος για να σας τη φέρω μπροστά σας σήμερα.
Ποιος άλλωστε έιμαι.Ενας άρρωστος τζογαδόρος σε περίοδο ανάρρωσης και τίποτα άλλο είμαι.
Είμαι με τους πολλούς ,που τους αγώνες των προγόνων μας τους βλέπω σαν σήριαλ ρομαντικό κάθε πέμπτη στην τηλεόραση.
Ένας συμβιβασμένος μικροαστός. Δημοτικός υπάλληλος με το μισθό να πέφτει κάθε μήνα. Ενς του πέρα βρέχει και μακριά απ τον κώλο μας κι όπου να ναι καρφωμένος.
Αλλά δεν είναι ετσι φίλοι μου. Τα λάθη τέτοιου είδους διορθώνονται κι αν όχι έχουν μικρό περίγυρο για να σαπίσουν.
Όμως σκεφτείτε να συναντηθούν με τα δικά σας.. Σκεφτείτε να συναντηθεί με το μεγαλύτερο κακό ‘’την απώλεια μνήμης ‘’ τότε συνάδερφοι θε να συμβεί το χειρότερο θα μας αφήσει όλους ορφανούς χωρίς συντρόφους, χωρίς αύριο.
Γι αυτό δεν πρέπει να ξεχάσουμε ούτε για μια στιγμή ποιοι άνθρωποι πολέμησαν με μόνα όπλα την εκ γεννησιμιού τους γυμνή υπόσταση, το σώμα που η μάνα του 9 μηνες κυοφορούσε μέσα της .Το σώμα συνοδεία μιας φλογισμένης ψυχής οπλισμένης με θάρρος και διψασμένη για το υπέρτατο αγαθό ,την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
Τα χαρίσματα του θεού που χωρίς αντίτιμο μας τα πρόσφερε.
Το δικαίωμα στο ευ ζειν.
ΨΩΜΙ , φωνάζανε …
ΠΑΙΔΕΙΑ φωνάζανε ….
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ φωνάζανε
Μαζί με τις φωνές τους πέσανε τα κάγκελα και θάφτηκαν στριμωγμένες οι φωνές με τα σώματα στο χώμα.
Στο χώμα που μετά από 34 χρόνια έπρεπε να γευόμαστε τους καρπούς της ελευθερίας και της Δημοκρατίας μακριά από τις ελπίστριες των χουντικών αρουραίων εμείς πάμε με μικροπρέπεια και έλλειψη ευθύνης.
Δεν ξέρανε τότε , αλλιώς θα το φωνάζανε κι αυτό ΜΗ ΜΕ ΛΗΣΜΟΝΕΙ .Απόγονοι των Ελλήνων , Έλληνες του μέλλοντος μην μας ξεχάσετε.
Δυστυχώς συνάδερφοι τους ξεχάσαμε. Δυστυχώς συνάδερφοι τους προσπεράσαμε. Περάσαμε δίπλα τους και δε ρίξαμε ούτε μια ματιά.
Μα πώς θα μου πείτε σήμερα είμαστε ελεύθεροι ,κάθε τρισιμι χρόνια έχουμε εκλογές ,τα παιδιά μας κάθε πέμπτη κάνουν συγκεντρώσεις , τρώνε ξύλο από τον μπαμπά κράτος και πάνε στα σπιτάκια τους να λουφάξουν σαν τρομαγμένες μορφές δήθεν καταπιεσμένου νέου.
Εδώ φίλοι μου θα επικαλεστώ ένα ακόμα χάρισμα που μας πρόσφερε εκ της γεννήσεως μας ο θεός. Το υπέρτατο δώρο του .Την συνείδηση.
Δεν είναι αργά συνάδερφοι. Ας αφήσουμε τη συνείδηση να δουλέψει μέσα μας και μην επιτρέψουμε να ξεχαστούν οι φωνές των δολοφονημένων αδερφών μας. Να κοιτάξουμε όλοι μαζί πως θα φτιάξουμε το αύριο καλύτερο για κεινους του αλήτες που είναι τα παιδιά μας.
Ένα αύριο που θα θυμίζει τους αγώνες των προγόνων μας
-για ΨΩΜΙ: καλύτερα μεροκάματα (ας κοιτάξουμε εμείς του δημοσίου τι γίνεται απ οξω) ,να κοιτάξουμε το ΕΥ ΖΕΙΝ και όχι το αναγκαίο ΖΕΙΝ.
- για ΠΑΙΔΕΙΑ, δωρεάν χωρίς συζήτηση, δωρεάν για όλους και όχι μόνο για τους έχοντες και κατέχοντες
- για παιδεία χωρίς να επιτρέπουμε να φωνάζουν αλήτες τα παιδιά μας που στην Γ δημοτικού τους μαθαίνουν πως πρέπει να ζουν με ελευθερία κι όταν μεγαλώνουν να μαθαίνουν ότι η ελευθερία είναι κλεισμένη σε πανάκριβα κλουβιά επιχρυσωμένα Σε χαπάκια παραισθήσεων και φούντες ΖΩΝΙΑΝΩΝ.
- Ας επιτρέψουμε και δώσουμε απλόχερα το δώρο του θεού το υπέρτατο την ελεύθερη σκέψη στα παιδιά του αύριο , δοσμένο από τα χέρια της κοινωνίας των γονιών , χωρίς κανένα κόστος είτε δραχμικό είτε ηθικό.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|