| |
Δεν έχω πια τη δύναμη να κλάψω
Και τρέμω στη δική σου τη σιωπή
Σ' αγάπησα..και θέλω να φωνάξω
Μα γύρω δεν υπάρχει πια ψυχή...
Ποιος γνώρισε αλήθεια τέτοιον πόνο
Που καίει σα φωτιά τα σωθικά?
Για σένα και για μένα είναι μόνο
Πως παίζουν ματωμένα τα βιολιά!...
Τριγύρω μου ορθάνοιχτα βιβλία
Με λέξεις και με φράσεις μαγικές
Λες κι έγινε ο έρωτας μανία
Και κάποιοι έχουν φτιάξει συνταγές!
Ελάτε και ρωτήστε τα σεντόνια
Τα πούπουλα που είχαμε φωλιά
Στο κρύο το σκοτάδι ζούμε χώρια
Νομίζεις πως ξεχνιούνται τα φιλιά?!
Χτες είπες πως θα 'ρθείς για να μ' αγγίξεις
Να δεις αν είμαι ακόμα ζωντανή
Μα πήρες δυο μαχαίρια αναμνήσεις
Και τά 'μπηξες βαθιά μες στην ψυχή!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
