stixoi.info: Ισως και να' ναι αργά

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132744 Τραγούδια, 271243 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Ισως και να' ναι αργά

Κομμάτια οι ρυθμοί
στα θρύψαλα του καθρέπτη τα πεινασμένα είδωλα.
Οι θυσίες μας δεν εισακούστηκαν
οι θεοί κρίναν αλλιώτικα.
Στην σκοτοδίνη του καιρού του ρημαγμένου
το αστέρι στις άκρες του πόνου
παριστάνει τον άγγελο.
Αλλά εμείς ξέρουμε
-η σοφία μιας ζωής που μας εξάντλησε-
ότι δεν υπάρχουν οι άγγελοι
είδωλα φανταχτερά στα κατάρτια των πόνων.
Κι όπως κόβουμε τα ξάρτια σα κάθε ελπίδα
τα μάταια χέρια μας υψώνουμε
κραυγή απ' το πουθενά
στον κλεισμένο αρίζοντα.
Ω φως, αστέρι του άλλου κόσμου
θα ταξιδέψουμε μαζί σου
τώρα θα φανερώσεις την ψυχή σου.
(Αν μας αγαπάς Θεέ
πάρε μας κοντά σου)
Και εξαντλήθηκε το νερό όπως και η δίψα
το στέγαστρο του ουρανού κατέρρευσε
μια περισπωμένη που τόνιζε την αμαρτία μας.
Στα χάη του άρρητου ξεπετάχτηκα
κι απίθωσα το είναι μου στον κίνδυνο του δέους.
Ξέρεις, ή μάλλον δε ξέρεις, πόσο έφταιξες
κι η ζωή σου παίχτηκε τόσες φορές
σε τοσο μικρά πράγματα
που δεν τα λογάριασες.
Θλίψη πόνος καημός
η άσκοπος οδύνη.
Τώρα ο Θεός από σένα οδηγείται
Σφεντόνα στο χάος
την αυταπάτη της ζωής
που σα σκόνη τινάχτηκε
απ' τους ώμους σου στερήθηκες
και τώρα ίσως και να 'ναι αργά.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 9 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

ΧΡΟΝΟΣ 18-11-2007 @ 10:25	Θλίψη πόνος καημός η άσκοπος οδύνη. ::oh.:: ::hug.::
Aris4 18-11-2007 @ 10:49	κι η ζωή σου παίχτηκε τόσες φορές σε τοσο μικρά πράγματα που δεν τα λογάριασες. .................................. και τώρα ίσως και να 'ναι αργά. Aς ελπισουμε πως υπαρχει ακομα καιρος !! Καλησπερα Γιαννη ::xmas.::
marakos1948 18-11-2007 @ 11:22	τίποτα δεν χάνεται,παρα μόνο η ελπίδα και αυτή μάλιστα τελευταία. Και τώρα ακόμα μπορεί να μην είναι αργά.Μην αφήνεσαι στην απελπισία.ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ !
TAS 18-11-2007 @ 14:58	Σφεντόνα στο χάος την αυταπάτη της ζωής που σα σκόνη τινάχτηκε η αυταπάτη (της ζωής )αφορά το "άτομο". όχι τη ζωή γενικά... η μελαγχολία που βγάζουν οι στίχοι σου, είναι σαν θεραπεία..
AleXandros K. 18-11-2007 @ 18:17	βγάζει πολύ ψυχή Γιάννη....
mikrimagissoula 18-11-2007 @ 19:50	::oh.:: ...με "ρούφηξε" μέσα του!!! Σε απολαμβάνω... καλή σου μέρα...
Ναταλία... 19-11-2007 @ 00:46	καταπληκτικό ::yes.:: ::up.:: ::up.::
balistreri 19-11-2007 @ 03:19	δεν κατάλαβα γρι...
giannisanas 19-11-2007 @ 03:27	σας ευχαριστώ ιδιαιτέρως για τα σχόλιά σας γιατί πρόκειται για ένα ποίημα που μου αρέσει ακόμη παρόλο τον και ρό που μεσολάβησε από τότε που το έγραψα

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο