| |
ΡΟΥΧΟ ΦΘΑΡΜΕΝΟ
Μέσα στο χρόνο η αγάπη μας μοιάζει να αργοπεθαίνει
Μέσα στα βάθη του καιρού πως πάει και λιγοστεύει
Σαν ρούχο φθαρμένο διάφανο απ ΄ το πέρασμα του χρόνου
Που ακάλυπτο αφήνει το κορμί και βλέπεις την πληγή
Πίστευα μα γελάστηκα όσο ο καιρός περνάει
Θα ωριμάζει η αγάπη μας σαν εκλεκτό κρασί
Πως με του χρόνου τ άγγιγμα θα γίνεται πιο φίνο
Μεθυστικό θα χει άρωμα γεύση μαγευτική
Μα όσο περνάει ο καιρός κι όσο κυλάει ο χρόνος
Ο μούστος έγινε πικρός σαν δάκρυ σαν καημός
Το άρωμα ξεθύμανε το άγγιγμα σου πόνος
Πλέον δεν υπάρχει ποταμός για μας να ναι πλωτός
© sofilia-samos..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
