| |
| | Το άσμα των τειχών |  | | | Τα τείχη είναι εξορία,οι τοίχοι αυτοεξορία,η τύχη απλώς μια συγκυρία | | |
Τα στενά σου τείχη
δε ζητάνε πολλά,
μοναχά να τύχει
Νοέμβρης σε αμμουδιά.
Παραγγέλνεις πλοίο,έρχονται τέρατα
με μάγισσες και δράκους,
θαύμαζες τα πέρατα
κι έπεφτες σε λάκκους.
Έτσι ακυρώνεις εκδρομές και πόθους
σε λάθη που πρέπει να γίνουν,
τα λόγια διάφανα κρίνουν
τον κύκλο με τις τόσες χορδές.
Παγίδα το αεί και η στάση,
πριν μεταφέρω τις στιγμές μου σε άλλο τρένο,
το φεγγαράκι'αχ,πόσο αίμα του ξεπλένω,
τόσος αγώνας πληρωμένος σε σκιές.
Τα μακρά μου τείχη
δε σώζουν όσα νιώθω,
παραβλέπουνε το νύχι,
Νοέμβρης με δάχτυλο νόθο.
Έτσι ακυρώνω μυστικά κι επαίνους,
διαφημίζω παραλίες,ξενοδοχεία,
δε μοιάζει το λίγο αληθινή ευτυχία,
το πολύ όμορφος ήχος.
Ναι στο χώμα,λέει η ρίζα,
για να μη χτίσει άλλα τείχη,
δεν ειν'το χώμα,ειν'ο άνθρωπος που βήχει,
απενοχοποιείται ο δακρυσμένος στίχος.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
gogotheodoridou
05-12-2007 @ 06:57 | ::up.:: ΤΡΟΜΕΡΟ!!!ΕΧΩ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΖΩ ΠΡΩΤΗ! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
